The Muslims Internet Directory: MLS

Home : Quran Translations : Albanian : Albanian Translation: Neml

[27.1] Ta, SinÃ«. KÃ«to janÃ« ajete tÃ« Kurâ€™anit dhe tÃ« librit tÃ« kuptueshÃ«m.

[27.2] JanÃ« udhÃ«rrefyes dhe myzhde pÃ«r besimtarÃ«t.

[27.3] QÃ« falin namazin dhe e japin zeqatin dhe mu ata janÃ« tÃ« bindur ndaj botÃ«s tjetÃ«r.

[27.4] E atyre qÃ« nuk bsojnÃ« botÃ«n e ardhme, Ne ua kemi hijeshuar veprat ndaj dhe ata bredhin.

[27.5] TÃ« tillÃ«t janÃ« ata qÃ« u takon dÃ«nimi mÃ« i rÃ«ndÃ« dhe mu ata do tÃ« jenÃ« mÃ« tÃ« dÃ«shpruarit nÃ« botÃ«n tjetÃ«r.

[27.6] E sâ€™ka dyshim se ti (Muhammed) e pranon Kurâ€™anin nga i Urti, i Dijshmi.

[27.7] (PÃ«rkujto) Kur Musai i tha familjessÃ« vet: â€œUnÃ« e pash njÃ« zjarr,e nga ai do tâ€™ju sjellÃ« ndonjÃ« lajm ose do tâ€™ju sjell njÃ« urÃ« tÃ« ndezur qÃ« tÃ« ngroheni.

[27.8] E kur arriti te ai u thirr: â€œI bekuar Ã«shtÃ« ai pranÃ« zjarrit dhe ata pÃ«rreth tij. I veÃ§uar nÃ« madhÃ«ri Ã«shtÃ« All-llahu, Zot i botÃ«ve!

[27.9] O Musa, nÃ« tÃ« vÃ«rtetÃ«, UnÃ« jam All-llahu, i plofuqishmi, i urti.

[27.10] E ti, hidhe shkopin tÃ«nd! E kur e pa atÃ« qÃ« lÃ«vizte si tÃ« ishte gjarpÃ«r, ai (nga frika) ktheu prapa duke mos patur kjdes. ( I thamÃ«) O Musa! Mos u frikÃ«s se pranÃ« meje tÃ« dÃ«rguarit nuk frikÃ«sohen!

[27.11] PÃ«rpos kush (nuk Ã«shtÃ« i dÃ«rguar) bÃ«n mÃ«kat (ai frikÃ«sohet) e qÃ« tÃ« keqen e zÃ«vendÃ«son me tÃ« mirÃ«n, atÃ«herÃ« sâ€™ka dyshim se UnÃ« jam Ã« fali shumÃ« dhe jam mÃ«shirues.

[27.12] Fute dorÃ«n tÃ«nde nÃ« xhepin tÃ«nd, e ajo do tÃ« dalÃ« e bardhÃ« pa kurrfarÃ« tÃ« keqe, e kÃ«to janÃ« ndÃ«r nÃ«ntÃ« argument pÃ«r tÃ« (vajtur) faraon dhe populli i tij, se me tÃ« vÃ«rtetÃ« ata jaÃ« popull i prishur.

[27.13] E kur u erdhÃ«n argumentet Tona tÃ« qarta, ata thanÃ«: â€œKjo pa dyshim Ã«shtÃ« magji!â€

[27.14] Dhe, edhe pse bindshÃ«m tÃ« besueshÃ«m nÃ« to (se shin nga Zoti), i mohuan nÃ« mÃ«nyrÃ« tÃ« padrejtÃ« e me mendjmadhÃ«si, pra shikoje se Ã§farÃ« ishte fundi i shkatÃ«rrimtarÃ«ve.

[27.15] Ne i patÃ«m dhÃ«nÃ« Davudit dhe Sulejmanit dituri, e ata tÃ« d thanÃ«: â€œI falÃ«nderohemi vetÃ«m All-llahut qÃ« na dalloi (me tÃ« mira) mbi shumÃ« robÃ«r tÃ« Tij besimtarÃ«â€.

[27.16] E Sulejmani e trashÃ«goi Davudin dhe tha: â€œO njerÃ«z, ne kuptojmÃ« gjuhÃ«n e shpendÃ«ve e na shtÃ« dhuruar nga gjithÃ§ka, e, vÃ«rtet ky Ã«shtÃ« shpÃ«rblim i qartÃ«â€.

[27.17] E Sulejmanit ishte tubuar ushtria e vet qÃ« pÃ«rbÃ«hej nga exhinÃ«t, nga njerÃ«zit dhe nga shpendÃ«t dhe ata mbanin rendin.

[27.18] Deri atÃ«herÃ« kur ariitÃ«n mbi luginÃ«n e buburrecave, njÃ« buburrÃ«c tha: â€œO ju buburreca, hyni nÃ« vendet tuaja qÃ« tÃ« mos u coptojÃ« Sulejmani dhe ushtria e tij duke mos ju vÃ«rejturâ€.

[27.19] E ai (Sulejmani) buzÃ«qeshi i gÃ«zuar prej fjalÃ«s sÃ« tij dhe tha: â€œZoti im, mÃ« mudnÃ«so qÃ« tÃ« falÃ«nderoj tÃ« mirat Tuaja qÃ« mâ€™i dhurove mua dhe prindÃ«rve tÃ« mi dhe Ã«q tÃ« bÃ«j vepra tÃ« mira qÃ« Ti i pÃ«lqen, e me mÃ«shirÃ«n tÃ«nde mÃ« shtie nÃ« mesin e robÃ«rve Tuaj tÃ« mirÃ«!â€

[27.20] Dhe vÃ«shtroi shpendÃ«t e tha: â€œÃ§â€™Ã«shtÃ« kjo qÃ« nuk e shoh pupÃ«zÃ«n? Jo, ajo nuk qenka kÃ«tu!â€

[27.21] UnÃ« do tÃ« dÃ«noj atÃ« mÃ« njÃ« dÃ«nim tÃ« ashpÃ«r ose do ta therrÃ« ose ka pÃ«r tÃ« mÃ« sjellÃ« ndonjÃ« argument tÃ« fortÃ« (si arsyetim).

[27.22] Ajo nuk zgjati shumÃ« e tha: â€œUnÃ« kuptova atÃ« qÃ« ti nuk je i njohur dhe tÃ« erdha nga Sebei me njÃ« lajm tÃ« sigurtâ€.

[27.23] NÃ« tÃ« vÃ«rtetÃ« unÃ« gjeta njÃ« grua qÃ« po i sundonte ata (Popullin e Sebe-it) dhe asaj i ishte dhÃ«nÃ« Ã§do send, e ajo kishte njÃ« fron tÃ« madh.

[27.24] Madje takova atÃ« dhe popullin e saj se adhurojnÃ« diellin e jo All-llahun, po djalli ua kishte hijeshuar atÃ« veprim tÃ« tyre dhe i kishte shmangur rrugÃ«s sÃ« drejtÃ«, andaj ata nuk gjejnÃ« udhÃ«zim.

[27.25] (i kishte shmangur) PÃ«r tÃ« mos adhuruar All-llahun qÃ« nxjerr nÃ« shesh (e di) tÃ« fshehtÃ«n nÃ« qiej e nÃ« tokÃ«, dhe qÃ« e di atÃ« qÃ« fshehni dhe atÃ« qÃ« publikoni.

[27.26] All-llahu Ã«shtÃ« njÃ«, nuk ka Zot tjetÃ«r pos Tij, Zot i Arshit tÃ« madh.

[27.27] Ai (Sulejmani) tha: â€œDo tÃ« shohim se a e thua tÃ« vÃ«rtetÃ«n apo je nga gÃ«njeshtarÃ«t!â€

[27.28] Shko me kÃ«tÃ« letrÃ«n time e hidhjau atyre, largohu (pak) nga ata dhe pÃ«rgjo se Ã§ka bisedojnÃ«!â€

[27.29] Ajo (gruaja - Belkisa) tha: â€œO ju pari, mua mÃ« ka arritur njÃ« letÃ«r madhÃ«shtore!â€

[27.30] (e lexova) Kjo Ã«shtÃ« prej Sulejmanit (mandej e hapi, kur qe, nÃ« tÃ«) â€œMe emrin e All-llahut, MÃ«shiruesit, MÃ«shirÃ«bÃ«rÃ«sit!â€ (Bismil-lahir-Rahmanir-Rrahim!)

[27.31] (nÃ« vazhdim shkruan) â€œTÃ« mos u mbani nÃ« tÃ« madh kundÃ«r meje, po tÃ« vini tÃ« dorÃ«zuar (edhe besimtarÃ«)!â€

[27.32] Ajo tha: â€œO ju pari, mÃ« sugjeroni nÃ« kÃ«tÃ« Ã§Ã«shtje timÃ«n se unÃ« nuk do tÃ« vendosi asgjÃ« derisa edhe ju tÃ« jepni pÃ«lqim!â€

[27.33] Ata (paria) i thanÃ«: â€œNe jemi tÃ« fuqishÃ«m dhe jemi luftÃ«tarÃ« tÃ« rreptÃ«, por puna qÃ«ndron te ti, e ti mendo se Ã§ka do tÃ« na urdhÃ«rosh!â€

[27.34] Ajo tha: â€œKur sundusit e pushtojnÃ« ndonjÃ« vend, ata e rrÃ«nojnÃ« atÃ« parinÃ« mÃ« tÃ« zgjedhur tÃ« atij vendi e nÃ«nshtrojnÃ«. . KÃ«shtu ata veprojnÃ«!â€

[27.35] Po unÃ« do tâ€™u dÃ«rgojÃ« atyre njÃ« dhuratÃ« (tÃ« madhe), e do tÃ« shohÃ« se Ã§ka do tÃ« na sjellin tÃ« dÃ«rguarit (me dhuratÃ«).

[27.36] E kur i erdhi ajo Sulejmanit, ai tha: â€œA me pasuri mÃ« ndihmoni mua? E atÃ« qÃ« All-llahu mÃ« ka dhÃ«nÃ« mua Ã«shtÃ« shumÃ« mÃ« e dobishme nga ajo qÃ« u ka dhÃ«nÃ« juve! Por ju krenoheni me dhuratat tuaja!â€

[27.37] Kthehu te ata (i tha kryesuesit tÃ« tÃ« deleguarÃ«ve), se pÃ«r Zotin ne do tâ€™u vvijmÃ« atyre me njÃ« ushtri, sÃ« cilÃ«s ata nuk do tÃ« mund tâ€™i bÃ«jnÃ« ballÃ« dhe do tâ€™â€™i dÃ«bojmÃ« prej aty tÃ« nÃ«nshtruar e tÃ« poshtÃ«ruar!

[27.38] Ai (Sulejmani) tha: O ju pari, cili prej jush do tÃ« mÃ« sjellÃ« fronin e saj, para se tÃ« vijnÃ« ata tÃ« dorÃ«zuar?â€

[27.39] NjÃ«ri prej xhinÃ«ve tÃ« vrazhdÃ« (Ifriti) tha: â€œUnÃ« do ta sjellÃ« atÃ« ty, par se tÃ« ngrites nga vendi yt, unÃ« pÃ«r tÃ« km fuqi dhe jam i sigurt!â€

[27.40] E ai i cili kishte dituri nga libri tha: â€œUnÃ« ta sjell atÃ« ty sa Ã§el e mshel sytÃ« (kÃ«tij i tha sille)!â€ E kur e pa atÃ« (fron) tÃ« vendosur pranÃ« tij (Sulejmani) tha: Kjo Ã«shtÃ« dhuntia e Zotit tim qÃ« tÃ« sprovojÃ« mua se a do ta falÃ«nderoj, apo mos do ta pÃ«rbuz. E kush falenderon, ai falenderon pÃ«r tÃ« mirÃ«n e vet, e kush pÃ«rbuz, Zoti im (sâ€™ka nevojÃ«), Ã«shtÃ« i pa nevojÃ« e bujar!â€

[27.41] Ai (Sulejmani) tha: â€œNdryshojani asaj fronin qÃ« ta provojmÃ« se a po e njeh apo Ã«shtÃ« nga ata qÃ« nuk dinÃ« ta njohin!â€

[27.42] E kur erdhi ajo, iu tha: â€œA Ã«shtÃ« i tillÃ« froni yt?â€ Ajo tha: â€œSi tÃ« ishte vetÃ« ai?!â€ (Sulejmani tha) Neve na Ã«shtÃ« dhÃ«nÃ« dituria pÃ«rpara saj dhe ne ishim besimtarÃ« para saj.

[27.43] Pse atÃ« (BelkisÃ«n) e kishte penguar ajo qÃ« adhuronte, pos All-llahut, dhe ishte nga njÃ« popull jobesimtar.

[27.44] Asaj iu tha: â€œHyn nÃ« pallat, e kur mendoi se Ã«shtÃ« njÃ« ujÃ« i madh dhe i pÃ«rvol kÃ«mbÃ«tâ€. Ai (Sulejmani) tha: â€œKy Ã«shtÃ« njÃ« pallat i lÃ«muar prej qelqi! Ajo tha: â€œZoti im, unÃ« i kam bÃ«rÃ« krim vetes e tash i dorÃ«zohem (pranoj besimin) All-llahut, Zotit tÃ« gjithÃ«sisÃ« sÃ« bashku me Sulejmaninâ€.

[27.45] Ne ia dÃ«rguam Themudit vÃ«llain e tyre (nga gjaku), Salihun (tâ€™u thotÃ«): â€œAdhuroni All-llahun!â€ Kur qe, ata du grupe qÃ« kundÃ«rshtoheshin.

[27.46] Ai (Salihu) tha: â€œO populli im, pÃ«rse nguteni e kÃ«rkoni tÃ« keqen (dÃ«nimin) para tÃ« mirÃ«s, pse tÃ« mos kÃ«rkoni falje All-llahut qÃ« tÃ« mÃ«shiroheni?â€

[27.47] Ata thanÃ«: â€œNe parandjejmÃ« fatkeqÃ«si mÃ« ty dhe me ata qÃ« janÃ« mÃ« ty!â€ Ai tha: â€œNdjellja e fatit tuaj Ã«shtÃ« te All-llahu, por vetÃ« ju jeni njÃ« popull qÃ« ngatÃ«rroheni!â€

[27.48] E nÃ« qytet ishin nÃ«ntÃ« veta qÃ« bÃ«nin shkatÃ«rrime nÃ« tokÃ«, e nuk pÃ«rmirÃ«sonin.

[27.49] Ata qÃ« thanÃ«: â€œBetohuni mes vete nÃ« All-llahu, ta mbytni atÃ«dhe familjen e tij natÃ«, e pastaj tÃ« afÃ«rmve tÃ« tij tâ€™u thoni: Ne nuk morÃ«m pjesÃ« nÃ« mbytjen e familjes sÃ« tij, dhe se ne jemi tÃ« drejtÃ« (tÃ« vÃ«rtetÃ«)â€

[27.50] Ata pÃ«rgaditÃ«n njÃ« kurth e Ne ua shpÃ«rblyer kruhtin duke mos e hetuar ata.

[27.51] Pra, vÃ«shtro se Ã§farÃ« ishte pÃ«rfundimi i dredhisÃ« sÃ« tyre. NÃ« tÃ« vÃ«rtetÃ«, Ne zhdukÃ«m tÃ« gjithÃ« ata dhe popullin e tyre.

[27.52] e kÃ«to janÃ« shtÃ«pitÃ« e tyre tÃ« mbetura shkret pÃ«r shkak tÃ« mizorisÃ« sÃ« tyre. E ne nuk ka dyshim se nÃ« kÃ«tÃ« (rrÃ«nim) pÃ«r njÃ« popull qÃ« kupton ka argument.

[27.53] Ne i shpÃ«tuam ata qÃ« besuan dhe qÃ« ishin tÃ« mÃ«tur (duke iu shmangur mÃ«katit).

[27.54] (PÃ«rkujto) Lutin kur ai popullit tÃ« vet i tha: â€œA bÃ«ni atÃ« punÃ« tÃ« shÃ«mtuar qÃ« edhe vetÃ« ju e kuptoni (se Ã«shtÃ« e keqe)?â€

[27.55] A vÃ«rtet, ju nga epshi kontaktoni me meshkujt, e braktisni gratÃ« tuaja? Ju jeni popull injorantÃ« (xhahil)

[27.56] PÃ«rgjegje e popullit tÃ« tij nuk qe tjetÃ«r vetÃ«m se tÃ« thonÃ«: â€œPÃ«rzÃ«nie familjen e Lutit nga vendi juaj, sepse ata jamÃ« njerÃ«z qÃ« ruajnÃ« pastÃ«rtinÃ«?â€

[27.57] E Ne e shpÃ«tuam atÃ« dhe familjen e tij, pÃ«rveÃ§ gruas sÃ« tij, sÃ« cilÃ«s oa caktuam tÃ« mbetet me tÃ« dÃ«nuarit.

[27.58] E kundÃ«r atyre lÃ«shuam njÃ« shi (me gurÃ«); i shÃ«mtuar ishte ai shi pÃ«r ata tÃ« cilÃ«ve iu kishte tÃ«rhequr vÃ«rejtja.

[27.59] Thuaj (o i dÃ«rguar): â€œFalÃ«nderimi i qoftÃ« All-llahut, e shpÃ«timi qoftÃ« ndaj robÃ«rve tÃ« Tij qÃ« Ai i zgjodhi (pejgamberÃ«t)! A mÃ« i mrÃ« (pÃ«r tÃ« besuar) Ã«shtÃ« All-llahu, apo ata qÃ« ia bÃ«jnÃ« shok?â€

[27.60] Ai krijoi qiejt e tokÃ«n, qÃ« pÃ«r ju lÃ«shoi shi nga qielli, e Ne me tÃ« bÃ«mÃ« tÃ« lulÃ«zojnÃ« kopshte tÃ« bukura, qÃ« pÃ«rju ka qenÃ« e pamundshme tâ€™i bÃ«ni tÃ« mbijnÃ« bimÃ«t nÃ« to; Amos ka ndonjÃ« zot tjetÃ«r pos All-llahut? Jo, por ata janÃ« popull qÃ« shtrembÃ«rojnÃ« (tÃ« vÃ«rtetÃ«n).

[27.61] A Ã«shtÃ« Ai qÃ« tokÃ«n e bÃ«ri vendqÃ«ndrim e nÃ«pÃ«r tÃ« rrjedhin lumenj, dhe asaj (tokÃ«s) i bÃ«ri (male) pÃ«rforcuese, dhe nÃ« mes dy deteve bÃ«ri ndarje. A ka pÃ«rveÃ§ All-llahu zot tjetÃ«r? Jo, por shumica e tyre nuk e dinÃ«.

[27.62] A Ã«shtÃ« Ai qÃ« i pÃ«rgjigjet nevojtarit (tÃ« mjerit) kur ai e thÃ«rret, duke ia larguÃ«r tÃ« keqen e juve ju bÃ«n mbizotÃ«rues tÃ« tokÃ«s. A ka zot tjetÃ«r pos All-llahut? Jo, por ju shumÃ« pak pÃ«rkujtoni.

[27.63] Ai qÃ« ju orienton nÃ« errÃ«sirat e tokÃ«s e tÃ« detit, dhe Ai qÃ« pranÃ« mÃ«shirÃ«s sÃ« Tij (shiut), si myzhde i lÃ«shon erÃ«rat. VallÃ«, a ka tjetÃ«r zot pos All-llahut? E lartÃ« Ã«shtÃ« madhÃ«ria e Tij nga Ã§ka ia pÃ«rshkruajnÃ« shok.

[27.64] Ai qÃ« e filloi krijimin (e njeriut) e pastaj e pÃ«rsÃ«riti atÃ« (e ringjall pas vdekjes) dhe Ai Ã« ju furnizn nga qielli e toka. A mos ka zot tjetÃ«r pos All-llahut? Thuaj: â€œSilni argmentet tuaja, nÃ«se jeni tÃ« sinqertÃ«!â€

[27.65] Thuaj: â€œAskush veÃ§ All-llahut as nÃ« qiejt, as nÃ« tokÃ« nuk e di tÃ« fshehtÃ«n, as nuk e din se kur ringjallen!â€

[27.66] Por, dijenia e tyre arrihet nÃ« botÃ«n tjetÃ«r (kur tÃ« pÃ«rjetojnÃ« Ã§ka u Ã«shtÃ« premtuar). Ja, ata dyshojnÃ« pÃ«r kÃ«t (pÃ«r botÃ«n tjetÃ«r), bile janÃ« tÃ« verbÃ«r ndaj saj.

[27.67] NdÃ«rsa ata tÃ« cilÃ«t nuk besun thanÃ«: â€œA pasi tÃ« (vdesim) bÃ«hemi dhe e pluhur ne edhe prindÃ«rit tanÃ«, (a thua) do tÃ« ringjallemi?

[27.68] Kjo na Ã«shtÃ« premtuar neve e dhe prindÃ«rve tamÃ« mÃ« pÃ«rpara, por kjo nuk Ã«shtÃ« gjÃ« tjetÃ«r veÃ§se legjendÃ« e tÃ« parÃ«ve!â€

[27.69] Thuaj: â€œUdhÃ«toni nÃ«pÃ«r tokÃ« dhe shikoni se si ishte pÃ«rfndimi i kundÃ«rshtarÃ«ve!â€

[27.70] Po ti (Muhammed) mos u trzo pÃ«r ta, e as mos e ngushto veten nga ato dredhi qÃ« bÃ«jnÃ«!

[27.71] E ata thonÃ«: â€œPo qe se jeni tÃ« sigurt nÃ« ato Ã§ka flitni,kur do tÃ« realizohet ai premtimi (me dÃ«nim)?â€

[27.72] Ti thuaj: â€œTanimÃ« u Ã«shtÃ« ngjeshur juve njÃ« pjesÃ« e atij premtimi pÃ«r tÃ« cilin po ju ngutet juve!â€

[27.73] Sâ€™ka dyshim se Zoti yt Ã«shtÃ« shumÃ« bÃ«mirÃ«s ndaj njerÃ«zve, po shumica e tyre nuk e falÃ«nderojnÃ« .

[27.74] E Ã«shtÃ« e sigurt se Zoti yt di Ã§ka fshehin zemrat e tyre dhe Ã§ka shfaqin haptazi.

[27.75] Nuk ka asgjÃ« tÃ« fshehu nÃ« qiell e as nÃ« tokÃ«, e tÃ«mos jetÃ« e shÃ«nuar nÃ« librin e saktÃ« (dijenin e Zotit).

[27.76] VÃ«Ã«rtet, ky Kurâ€™ani u rrÃ«fen beni israilve tÃ« shumtÃ«n e asj qÃ« ata ishin tÃ« pÃ«rÃ§arÃ«.

[27.77] Dhe pamÃ«dyshje ai Ã«shtÃ« udhÃ«rrÃ«fyes e mÃ«shirÃ« pÃ«r besimtarÃ«t.

[27.78] E Zoti yt, vÃ«rtet do tÃ« gjykojÃ« mes tyre me drejtÃ«sinÃ« e Tij, e Ai Ã«shtÃ« i gjithfuqishmi e dijshmi.

[27.79] E ti pra, mbÃ«shtetu nÃ« All-llahun se me tÃ« vÃ«rtetÃ« ti je nÃ« tÃ« drejtÃ«n e sigurt.

[27.80] E ti nuk mund tâ€™i bÃ«sh tÃ« dÃ«gjojnÃ« tÃ« vdekurit, e as nuk mund ta bÃ«sh tÃ« shurdhÃ«tin tÃ« dÃ«gjojÃ« thirrjes, e sidomos kur ata ta thejnÃ« shpinÃ«n.

[27.81] E as qÃ« mund tâ€™i largosh tÃ« verbÃ«rit nga humbja e tyre (zemrat e verbÃ«ra), ti nuk mund ta bÃ«sh tÃ« dÃ«gjojÃ« ndonjÃ« tjetÃ«r, vetÃ«m atÃ« qÃ« i beson argumentet Tona, e ata janÃ« myslimanÃ«.

[27.82] . E kur kundÃ«r tyre do tÃ« bÃ«het fjala (e dÃ«nimit) realitet. Ne do tâ€™u nxjerrim njÃ« shtazÃ« nga toka qÃ« do tâ€™u flasÃ« (ose do tâ€™i lÃ«ndojÃ«), sepse njerÃ«zit nuk ishin tÃ« bindur nÃ« argumentet Tona.

[27.83] E ditÃ«n kur do tÃ« tubojmÃ« prej secilit popull grupe nga ata qÃ« kanÃ« mohuar argumentet Tona, ata tÃ« vÃ«rÃ« njÃ«ri pas tjetrit, do tÃ« jenÃ« tÃ« penguar.

[27.84] Deri sa tÃ« arrijnÃ« (nÃ« vendin e llogarisÃ«), Ai u thotÃ«: â€œA ju i mohuat argumentet e Mia duke mos i menduar dhe formuar dije pÃ«r to? E Ã§ka vepronit ju ashtu (nÃ« dunja)?â€

[27.85] Dhe kundÃ«r tyre zbatohet vendimi (i dÃ«nimit) pÃ«r shkak se bÃ«nÃ« krim dhe ata nuk do tÃ« flasin.

[27.86] A nuk shohin ata se Ne ua bÃ«mÃ« natÃ«n qÃ« tÃ« pushojnÃ«, kurse ditÃ«n tÃ« ndritshme. NÃ« kÃ«tÃ« ka argument pÃ«r njÃ« popull qÃ« beson.

[27.87] (pÃ«rkujto) DitÃ«n kur i fryhet surit, e tÃ« frikÃ«sohet kush Ã«shtÃ« nÃ« tokÃ«, pÃ«rpos kÃ« do All-llahu (tÃ« mos frikÃ«sohet) dhe tâ€™i vjnÃ« Atij tÃ« gjithÃ« tÃ« pÃ«rulur.

[27.88] E, i sheh kodrat e mendon se ato janÃ« tÃ« palÃ«vizshme, ndÃ«rsa ato lÃ«vizin si retÃ«, (kjo Ã«shtÃ«) mjeshtÃ«ri e Allhut qÃ« pÃ«rsosi Ã§do send, e Ai Ã«shtÃ« hollÃ«sisht i njohur se Ã§ka punoni.

[27.89] Kush ka bÃ«rÃ« vepÃ«r tÃ« morÃ«, ati do tâ€™i takojÃ« (shpÃ«rblim) edhe mÃ« i mirÃ« se ajo dhe ata do tÃ« jenÃ« tÃ« siguruar prej tmerrit tÃ« asaj dite.

[27.90] E kush do tÃ« paraqitet me punÃ« tÃ« kÃ«qia (me besim tÃ« gabuar, ata do tÃ« hidhen tÃ« pÃ«rmbysur nÃ« fytyrat e tyre nÃ« zjarr, (u thuhet) Ju nuk shpÃ«rbleheni me tjetÃ«r pos me atÃ« qÃ« punuat.

[27.91] UnÃ« jam urdhÃ«ruar tÃ« adhuroj vetÃ«m Zotin e kÃ«tij qyteti, tÃ« cilin Ai e bÃ«ri tÃ« shenjtÃ«, se Atij i takon Ã§do send, dhe jam urdhÃ«ruar tÃ« jemÃ« prej besimtarÃ«ve tÃ« sinqertÃ«.

[27.92] E, edhe ta lexoj Kurâ€™anin, e kush pranon dhÃ«zimin e tij, ai udhÃ«zohet vetÃ«m pÃ«r tÃ« mirÃ«n e vet, e kush ka humbur, ti thuaj: â€œUnÃ« vetÃ«m tÃ«rheq vÃ«rejtjenâ€.

[27.93] Dhe thuaj: â€œFalÃ«nderoj Allahun, e Ai do tâ€™ua tregojÃ« argumentet e veta dhe do tâ€™i kuptoni ato atÃ«herÃ« (kur nuk u bÃ«n dobi). Zoti yt nuk Ã«shtÃ« indiferent ndaj asaj qÃ« veproni juâ€.

The Muslims Internet Directory

2Muslims Services

Hijab