The Muslims Internet Directory
Yûsuf Sûresi
Home ↓
Directory ↓
Quran ↓
Hadith ↓
Virtual Library ↓
Discover Islam ↓
Gallery ↓
Webmasters ↓
Dictionary ↓
Downloads ↓
Kids/Games ↓
Login/Register ↓
Quran Tools
Quran Books
Quran Translations
Search
Downloads
Index
More Links
Muslims Internet Directory
The Quran
The Hadith
2Muslims.com
The Internet
Our Network
Islamic Library
Help/FAQ
Help?
2Muslims Services
Feature Your Site
Submit Your Site
Islamic IE Toolbar
Interactive Games
Free Guestbook
Islamic Internet Gadgets
Islamic Quizzes
Islamic CGI Scripts
Zakat Calculator
Send a Postcard
Islamic Date Converter
DAWA Tools
FAQ About Islam
Hijab
Why do muslim females wear Hijab (Head cover)?
Faith
Culture
Fear
Other
Results
Other Polls
Home
:
Quran Translations
:
Turkish
: Turkish Translation: Yûsuf Sûresi
--Select language--
Albanian
Arabic
Azerbaijani
Bengali
Bosnian
Brazilian
Burmese
Dutch
English_Abdullah_Yusuufali
English_Hasan_Qaribullah
English_Muhammad_Pickthall
Farsi
Finish
French
German
Hausa
Hindi
Hindi
Indonesian
Italian
Japanese
Korean
Latin
Malaysian
Melayu
Meranao
Mexican
Pashto
Persian
Poland
Portuguese
Russian
Spanish
Swahili
Tamil
Thai
Transliteration
Turkish
Urdu
Advance search options
[12.1] Elif. Lâm. Râ. Bunlar, apaçık Kitab'ın âyetleridir.
[12.2] Anlayasınız diye biz onu Arapça bir Kur'an olarakindirdik.
[12.3] (Ey Muhammed!) Biz, sana bu Kur'an'ı vahyetmeklegeçmiş milletlerin haberlerini sana en güzel bir şekilde anlatıyoruz. Gerçek şu ki, sen bundan önce (buhaberleri) elbette bilmeyenlerden idin.
[12.4] Bir zamanlar Yusuf, babasına (Ya'kub'a) demişti ki:Babacığım! Ben (rüyamda) on bir yıldızla güneşi ve ayıgördüm; onları bana secde ederlerken gördüm.
[12.5] (Babası:) Yavrucuğum! dedi, rüyanı sakın kardeşlerine anlatma; sonra sana bir tuzak kurarlar!Çünkü şeytan insana apaçık bir düşmandır.
[12.6] İşte böylece Rabbin seni seçecek, sana (rüyada görülen) olayların yorumunu öğretecek ve daha önce ikiatan İbrahim ve İshak'a nimetini tamamladığı gibisana ve Ya'kub soyuna da nimetini tamamlayacaktır.Çünkü Rabbin çok iyi bilendir, hikmet sahibidir.
[12.7] Andolsun ki Yusuf ve kardeşlerinde, (almak)isteyenler için ibretler vardır.
[12.8] (Kardeşleri) dediler ki: Yusufla kardeşi (Bünyamin)babamıza bizden daha sevgilidir. Halbuki bizkalabalık bir cemaatiz. Şüphesiz ki babamız apaçık bir yanlışlık içindedir.
[12.9] (Aralarında dediler ki:) Yusufu öldürün veya onu (uzak) bir yere atın ki babanızın teveccühü yalnızsize kalsın!Ondan sonra da (tevbe ederek) sâlihkimseler olursunuz!
[12.10] Onlardan biri: Yusufu öldürmeyin, eğer mutlakayapacaksanız onu kuyunun dibine atın da geçen kervanlardan biri onu alsın (götürsün), dedi.
[12.11] Dediler ki: "Ey babamız! Sana ne oluyor da Yusufhakkında bize güvenmiyorsun! Oysa ki biz onun iyiliğini istemekteyiz.
[12.12] Yarın onu bizimle beraber (kıra) gönder de bol bol yesin (içsin), oynasın. Biz onu mutlaka koruruz."
[12.13] (Babaları) dedi ki: Onu götürmeniz beni mutlakaüzer. Siz ondan habersizken onu bir kurdun yemesinden korkarım.
[12.14] Dediler ki: Hakikaten biz (kuvvetli) bir topluluk olduğumuz halde, eğer onu kurt yerse, o zaman bizgerçekten âciz kimseler sayılırız.
[12.15] Onu götürüp de kuyunun dibine atmaya ittifaklakarar verdikleri zaman, biz Yusufa: Andolsun ki senonların bu işlerini onlar (işin) farkına varmadan,kendilerine haber vereceksin, diye vahyettik.
[12.16] Akşamleyin ağlayarak babalarına geldiler.
[12.17] Ey babamız! dediler, biz yarışmak üzereuzaklaştık; Yusufu eşyamızın yanında bırakmıştık. (Neyazık ki) onu kurt yemiş! Fakat biz doğru söyleyenlerolsak da sen bize inanmazsın.
[12.18] Gömleğinin üstünde sahte bir kan ile geldiler.(Yakub) dedi ki: Bilakis nefisleriniz size (kötü) birişi güzel gösterdi. Artık (bana düşen) hakkıylasabretmektir. Anlattığınız karşısında (bana) yardımedecek olan, ancak Allah'tır.
[12.19] Bir kervan geldi ve sucularını (kuyuya) gönderdiler, o da (gidip) kovasını saldı, (Yusufugörünce) "Müjde! İşte bir oğlan!" dedi. Onu birticaret malı olarak sakladılar. Allah onların yaptıklarını çok iyi bilir.
[12.20] (Kafile Mısır'a vardığında) onu değersiz bir pahaya, sayılı birkaç dirheme sattılar. Onlar zatenona değer vermemişlerdi.
[12.21] Mısır'da onu satın alan adam, karısına dedi ki:"Ona değer ver ve güzel bak! Umulur ki bize faydasıolur. Veya onu evlât ediniriz." İşte böylece (Mısır da adaletle hükmetmesi) ve kendisine (rüyadaki)olayların yorumunu öğretmemiz için Yusufu o yereyerleştirdik. Allah, emrini yerine getirmeye kadirdir. Fakat insanların çoğu (bunu) bilmezler.
[12.22] (Yusuf) erginlik çağına erişince, ona (isabetle)hükmetme (yeteneği) ve ilim verdik. İşte güzel davrananları biz böyle mükâfatlandırırız.
[12.23] Evinde bulunduğu kadın, onun nefsinden muratalmak istedi, kapıları iyice kapattı ve "Haydi gel!" dedi. O da" (Hâşâ), Allah'a sığınırım! Zira kocanızbenim velinimetimdir, bana güzel davrandı. Gerçek şuki, zalimler iflah olmaz!" dedi.
[12.24] Andolsun ki, kadın ona meyletti. Eğer Rabbininişaret ve ikazını görmeseydi o da kadına meyletmişti.İşte böylece biz, kötülük ve fuhşu ondan uzaklaştırmakiçin (delilimizi gösterdik). Şüphesiz o ihlâslıkullarımızdandı.
[12.25] İkisi de kapıya doğru koştular. Kadın onungömleğini arkadan yırttı. Kapının yanında onunkocasına rastladılar. Kadın dedi ki: Senin ailenekötülük etmek isteyenin cezası, zindana atılmaktanveya elem verici bir işkenceden başka ne olabilir!
[12.26] Yusuf: "Asıl kendisi benim nefsimden murat almakistedi" dedi. Kadının akrabasından biri şöyleşahitlik etti: "Eğer gömleği önden yırtılmışsa, kadındoğru söylemiştir, bu ise yalancılardandır."
[12.27] "Eğer gömleği arkadan yırtılmışsa, kadın yalansöylemiştir. Bu ise doğru söyleyenlerdendir."
[12.28] (Kocası, Yusuf'un gömleğinin) arkadan yırtılmış olduğunu görünce, (kadına): "Şüphesiz, dedi; bu, sizintuzağınızdır. Sizin tuzağınız gerçekten büyüktür."
[12.29] "Ey Yusuf! Sen bundan (olanları söylemekten)vazgeç! (Ey kadın!) Sen de günahının affını dile!Çünkü sen günahkârlardan oldun"
[12.30] Şehirdeki bazı kadınlar dediler ki: Azizin karısı,delikanlısının nefsinden murat almak istiyormuş;Yusufun sevdası onun kalbine işlemiş! Biz onugerçekten açık bir sapıklık içinde görüyoruz.
[12.31] Kadın, onların dedikodusunu duyunca, onlaradâvetçi gönderdi; onlar için dayanacak yastıklarhazırladı. Herbirine bir bıçak verdi. (Kadınlar meyveleri soyarken Yusufa): "Çık karşılarına!" dedi.Kadınlar onu görünce, onun büyüklüğünü anladılar.(Şaşkınlıklarından) ellerini kestiler ve dediler ki: Hâşâ Rabbimiz! Bu bir beşer değil... Bu ancaküstün bir melektir!
[12.32] Kadın dedi ki: İşte hakkında beni kınadığınızşahıs budur. Ben onun nefsinden murat almak istedim.Fakat o, (bundan) şiddetle sakındı. Andolsun, eğer o kendisine emredeceğimi yapmazsa mutlaka zindanaatılacak ve elbette sürünenlerden olacaktır!
[12.33] (Yusuf:) Rabbim! Bana zindan, bunların benden istediklerinden daha iyidir! Eğer onların hilelerinibenden çevirmezsen, onlara meyleder ve cahillerdenolurum! dedi.
[12.34] Rabbi onun duasını kabul etti ve onların hilesiniuzaklaştırdı. Çünkü O çok iyi işiten, pek iyi bilendir.
[12.35] Sonunda (aziz ve arkadaşları) kesin delillerigörmelerine rağmen (halkın dedikodusunu kesmek içinyine de) onu bir zamana kadar mutlaka zindanaatmaları kendilerine uygun göründü.
[12.36] Onunla birlikte zindana iki delikanlı daha girdi.Onlardan biri dedi ki: Ben (rüyada) şarap sıktığımı gördüm. Diğeri de: Ben de başımın üstündekuşların yemekte olduğu bir ekmek taşıdığımı gördüm.Bunun yorumunu bize haber ver. Çünkü biz seni güzel davrananlardan görüyoruz, dedi.
[12.37] (Yusuf) dedi ki: Size yedirilecek yemek gelmeden önce onun yorumunu mutlaka size habervereceğim. Bu, Rabbimin bana öğrettiklerindendir.Şüphesiz ben Allah'a inanmayan bir kavmin dininden uzaklaştım. Onlar ahireti inkâr edenlerinkendileridir.
[12.38] Atalarım İbrahim, İshak ve Ya'kub'un dinineuydum. Allah'a herhangi bir şeyi ortak koşmamız bize yaraşmaz. Bu, Allah'ın bize ve insanlaraolan lütfundandır. Fakat insanların çoğuşükretmezler.
[12.39] Ey zindan arkadaşlarım! Çeşitli tanrılar mı daha iyi, yoksa gücüne karşı durulamaz olan bir tek Allah mı?
[12.40] Allah'ı bırakıp da taptıklarınız, sizin veatalarınızın taktığı birtakım isimlerden başka birşey değildir. Allah onlar hakkında herhangi bir delil indirmemiştir. Hüküm sadece Allah'a aittir. O sizekendisinden başkasına ibadet etmemenizi emretmiştir.İşte dosdoğru din budur. Fakat insanların çoğu bilmezler.
[12.41] Ey zindan arkadaşlarım ! (Rüyalarınıza gelince),biriniz (daha önce olduğu gibi) efendisine şarapiçirecek; diğeri ise asılacak ve kuşlar onun başından(beynini) yiyecekler. Yorumunu sorduğunuz iş (bu şekilde) kesinleşmiştir.
[12.42] Onlardan, kurtulacağını bildiği kimseye dedi ki: Beni efendinin yanında an, (umulur ki beniçıkarır). Fakat şeytan ona, efendisine anmayıunutturdu. Dolayısıyla (Yusuf), birkaç sene dahazindanda kaldı.
[12.43] Kral dedi ki: Ben (rüyada) yedi arık ineğin yediğiyedi semiz inek gördüm. Ayrıca, yedi yeşil başak vediğerlerini de kuru gördüm. Ey ileri gelenler! Eğerrüya yorumluyorsanız, benim rüyamı da bana yorumlayınız.
[12.44] (Yorumcular) dediler ki: Bunlar karmakarışıkdüşlerdir. Biz böyle düşlerin yorumunu bilenlerdendeğiliz.
[12.45] (Zindandaki) iki kişiden kurtulmuş olan, uzun birzaman sonra (Yusufu) hatırlayarak dedi ki: Ben size onun yorumunu haber veririm, beni hemen(zindana) gönderin.
[12.46] (Yusufun yanına gelerek dedi ki:) Ey Yusuf, eydoğru sözlü kişi! (Rüyada görülen) yedi arık ineğinyediği yedi semiz inek ile yedi yeşil başak ve diğerleri de kuru olan (başaklar) hakkında bize yorumyap. Ümit ederim ki, insanlara (isabetli yorumunla)dönerim de belki onlar da doğruyu öğrenirler.
[12.47] Yusuf dedi ki: Yedi sene âdetiniz üzere ekinekersiniz. Sonra da yiyeceklerinizden az bir miktarhariç, biçtiklerinizi başağında (stok edip) bırakınız.
[12.48] Sonra bunun ardından, saklayacaklarınızdan az birmiktar (tohumluk) hariç, o yıllar içinbiriktirdiklerinizi yeyip bitirecek yedi kıtlık yılı gelecektir.
[12.49] Sonra bunun ardından da bir yıl gelecek ki, o yılda insanlara (Allah tarafından) yardım olunacak veo yılda (meyvesuyu ve yağ) sıkacaklar.
[12.50] (Adam bu yorumu getirince) kral dedi ki: "Onu banagetirin!" Elçi, Yusufa geldiği zaman, (Yusuf) dedi ki:"Efendine dön de ona: Ellerini kesen o kadınlarınzoru neydi? diye sor. Şüphesiz benim Rabbim onların hilesini çok iyi bilir."
[12.51] (Kral kadınlara) dedi ki: Yusufun nefsinden murat almak istediğiniz zaman durumunuzneydi? Kadınlar, Hâşâ! Allah için, biz ondan hiçbirkötülük görmedik, dediler. Azizin karısı da dedi ki: "Şimdi gerçek ortaya çıktı. Ben onunnefsinden murat almak istemiştim. Şüphesiz ki o doğrusöyleyenlerdendir."
[12.52] (Yusuf dedi ki): Bu, azizin yokluğunda onahainlik etmediğimi ve Allah'ın hainlerin hilesini başarıya ulaştırmayacağını (herkesin) bilmesi içindir.
[12.53] (Bununla beraber) nefsimi temize çıkarmıyorum.Çünkü nefis aşırı şekilde kötülüğü emreder; Rabbim acıyıp korumuş başka. Şüphesiz Rabbim çokbağışlayan, pek esirgeyendir.
[12.54] Kral dedi ki: Onu bana getirin, onu kendime özeldanışman edineyim. Onunla konuşunca: Bugün senyanımızda yüksek makam sahibi ve güvenilir birisin,dedi.
[12.55] "Beni ülkenin hazinelerine tayin et! Çünkü ben (onları) çok iyi korurum ve bu işi bilirim" dedi.
[12.56] Ve böylece Yusuf'a orada dilediği gibi hareketetmek üzere ülke içinde yetki verdik. Biz dilediğimiz kimseye rahmetimizi eriştiririz. Ve güzeldavrananların mükâfatını zayi etmeyiz.
[12.57] İman edip de (kötülüklerden) sakınanlar için ahiret mükâfatı daha hayırlıdır.
[12.58] Yusufun kardeşleri gelip onun huzuruna girdiler, (Yusuf) onları tanıdı, onlar onutanımıyorlardı.
[12.59] (Yusuf) onların yüklerini hazırlayınca dedi ki:"Sizin bababir kardeşinizi de bana getirin. Görmüyormusunuz, ben ölçeği tam dolduruyorum ve ben misafirperverlerin en iyisiyim.
[12.60] Eğer onu bana getirmezseniz, artık benim yanımda size verilecek bir ölçek (erzak) yoktur, banahiç yaklaşmayın!"
[12.61] Dediler ki: Onu babasından istemeye çalışacağız,kuşkusuz bunu yapacağız.
[12.62] (Yusuf) emrindeki gençlere dedi ki: Sermayeleriniyüklerinin içine koyun. Olur ki ailelerinedöndüklerinde bunun farkına varırlar da belki geri gelirler.
[12.63] Babalarına döndüklerinde dediler ki: Ey babamız!Erzak bize yasaklandı. Kardeşimizi (Bünyamin'i)bizimle beraber gönder de (onun sayesinde) ölçüpalalım. Biz onu mutlaka koruyacağız.
[12.64] Ya'kub dedi ki: Daha önce kardeşi (Yusuf)hakkında size ne kadar güvendiysem, bunun hakkında da size ancak o kadar güvenirim! (Ben onu sadeceAllah'a emanet ediyorum); Allah en hayırlıkoruyucudur. O, acıyanların en merhametlisidir.
[12.65] Eşyalarını açtıklarında sermayelerininkendilerine geri verildiğini gördüler. Dediler ki: Eybabamız! Daha ne istiyoruz. İşte sermâyemiz de bize geri verilmiş. (Onunla yine) ailemize yiyecekgetiririz, kardeşimizi koruruz ve bir deve yükü defazla alırız. Çünkü bu (seferki aldığımız) az bir miktardır.
[12.66] (Ya'kub) dedi ki: Kuşatılmanız (ve çaresiz kalmadurumunuz) hariç, onu bana mutlaka getireceğinizedair Allah adına bana sağlam bir söz vermediğiniztakdirde onu sizinle beraber göndermem!" Ona (istediğişekilde) teminatlarını verdiklerinde dedi ki:Söylediklerimize Allah şahittir.
[12.67] Sonra şöyle dedi: Oğullarım! (Şehre) hepiniz birkapıdan girmeyin, ayrı ayrı kapılardan girin. AmaAllah'tan (gelecek) hiçbir şeyi sizden savamam. Hüküm Allah'tan başkasının değildir. (Onun için) ben yalnızO'na dayandım. Tevekkül edenler yalnız O'nadayansınlar.
[12.68] Babalarının kendilerine emrettiği yerden (çeşitlikapılardan) girdiklerinde (onun emrini yerine getirdiler. Fakat bu tedbir) Allah'tan gelecek hiçbirşeyi onlardan savamazdı; ancak Ya'kub içindeki birdileği açığa vurmuş oldu. Şüphesiz o, ilim sahibiydi, çünkü ona biz öğretmiştik. Fakatinsanların çoğu bilmezler.
[12.69] Yusuf'un yanına girdiklerinde öz kardeşini yanınaaldı ve "Bilesin ki ben senin kardeşinim, onlarınyaptıklarına üzülme" dedi.
[12.70] (Yusuf) onların yükünü hazırladığı zamanmaşrabayı kardeşinin yükü içine koydu! (Kafile hareket ettikten) sonra bir tellal: Ey kafile! Sizhırsızsınız! diye seslendi.
[12.71] (Yusuf'un kardeşleri) onlara dönerek: Nearıyorsunuz? dediler.
[12.72] Kralın su kabını arıyoruz; onu getirene bir deveyükü (bahşiş) var dediler. (İçlerinden biri:) Benbuna kefilim, dedi.
[12.73] Allah'a andolsun ki, bizim yeryüzünde fesatçıkarmak için gelmediğimizi siz de biliyorsunuz. Biz hırsız da değiliz, dediler.
[12.74] (Yusuf'un adamları) dediler ki: Peki, siz yalancıysanız bunun cezası nedir?
[12.75] "Onun cezası, kayıp eşya, kimin yükünde bulunursaişte o (şahsa el koymak) onun cezasıdır. Biz zalimleriböyle cezalandırırız" dediler.
[12.76] Bunun üzerine Yusuf, kardeşinin yükünden önce onların yüklerini (aramaya) başladı. Sonra daonu, kardeşinin yükünden çıkarttı. İşte biz Yusufaböyle bir tedbir öğrettik, yoksa kralın kanununa göre kardeşini tutamayacaktı. Ancak Allah'ın dilemesihariç. Biz kimi dilersek onu derecelerle yükseltiriz.Zira her ilim sahibinin üstünde daha iyi bilen birisivardır.
[12.77] (Kardeşleri) dediler ki: "Eğer o çaldıysa, daha önce onun bir kardeşi de çalmıştı." Yusuf bunu içindesakladı, onlara açmadı. (Kendi kendine) dedi ki: Sizdaha kötü durumdasınız! Allah, sizin anlattığınızıçok iyi bilir.
[12.78] Dediler ki: Ey aziz! Gerçekten onun çok yaşlı bir babası var. Onun yerine bizim birimizialıkoy. Zira biz seni, iyilik edenlerden görüyoruz.
[12.79] Dedi ki: Eşyamızı yanında bulduğumuz kimseden başkasını yakalamaktan Allah'a sığınırız, otakdirde biz gerçekten zalimler oluruz!
[12.80] Ondan ümitlerini kesince, (meseleyi) gizligörüşmek üzere ayrılıp (bir kenara) çekildiler.Büyükleri dedi ki: "Babanızın sizden Allah adına sözaldığını, daha önce de Yusuf hakkında işlediğinizkusuru bilmiyor musunuz? Babam bana izin verinceyeveya benim için Allah hükmedinceye kadar bu yerdenasla ayrılmayacağım. O hükmedenlerin en hayırlısıdır.
[12.81] Babanıza dönün ve deyin ki: "Ey babamız! Şüphesizoğlun hırsızlık etti. Biz, bildiğimizden başkasınaşahitlik etmedik. Biz gaybın bekçileri değiliz.
[12.82] (İstersen) içinde bulunduğumuz şehire (Mısırhalkına) ve aralarında geldiğimiz kafileye de sor.Biz gerçekten doğru söylüyoruz."
[12.83] (Babaları) dedi ki: "Hayır, nefisleriniz sizi(böyle) bir işe sürükledi. (Bana düşen) artık, güzelbir sabırdır. Umulur ki, Allah onların hepsini bana getirir. Çünkü O çok iyi bilendir, hikmetsahibidir."
[12.84] Onlardan yüz çevirdi, "Ah Yusuf'um ah!" diyesızlandı ve kederini içine gömmesi yüzünden gözlerine boz geldi.
[12.85] (Oğulları:) "Allah'a andolsun ki sen hâla Yusuf'u anıyorsun. Sonunda ya hasta olacaksın ya da büsbütünhelâk olacaksın!" dediler.
[12.86] (Ya'kub:) Ben sadece gam ve kederimi Allah'aarzediyorum. Ve ben sizin bilemiyeceğiniz şeyleriAllah tarafından (vahiy ile) biliyorum, dedi.
[12.87] Ey oğullarım! Gidin de Yusuf'u ve kardeşini iyicearaştırın, Allah'ın rahmetinden ümit kesmeyin. Çünkükâfirler topluluğundan başkası Allah'ın rahmetindenümit kesmez.
[12.88] Yusuf'un yanına girdiklerinde dediler ki: Ey aziz! Bizi ve ailemizi kıtlık bastı ve bizdeğersiz bir sermaye ile geldik. Hakkımızı tamölçerek ver. Ayrıca bize bağışta da bulun. Şüphesiz Allah sadaka verenleri mükâfatlandırır.
[12.89] Yusuf dedi ki: Siz, cahilliğiniz yüzünden Yusufve kardeşine yaptıklarınızı biliyor musunuz?
[12.90] Yoksa sen, gerçekten Yusuf musun? dediler. O da:(Evet) ben Yusufum, bu da kardeşim. (Birbirimizekavuşmayı) Allah bize lütfetti. Çünkü kim (Allah'tan)korkar ve sabrederse, şüphesiz Allah güzeldavrananların mükâfatını zayi etmez, dedi.
[12.91] (Kardeşleri) dediler ki: Allah'a andolsun,hakikaten Allah seni bize üstün kılmış. Gerçekten bizhataya düşmüşüz.
[12.92] (Yusuf) dedi ki: "Bugün sizi kınamak yok, Allahsizi affetsin! O, merhametlilerin en merhametlisidir."
[12.93] "Şu benim gömleğimi götürün de onu babamın yüzüne koyun, (gözleri) görecek duruma gelir. Ve bütünailenizi bana getirin."
[12.94] Kafile (Mısır'dan) ayrılınca, babaları(yanındakilere): Eğer bana bunamış demezseniz inanınben Yusuf'un kokusunu alıyorum! dedi.
[12.95] (Onlar da:) Vallahi sen hâla eskişaşkınlığındasın, dediler.
[12.96] Müjdeci gelince, gömleği onun yüzüne koyar koymaz(Ya'kub) görür oldu. Ben size: "Allah tarafından (vahiy ile) sizin bilemeyeceğiniz şeyleribilirim" demedim mi! dedi.
[12.97] (Oğulları) dediler ki: Ey babamız! (Allah'tan)bizim günahlarımızın affını dile! Çünkü biz gerçektengünahkârlar idik.
[12.98] (Ya'kub:) Sizin için Rabbimden af dileyeceğim.Çünkü O çok bağışlayan, pek esirgeyendir, dedi.
[12.99] (Hep beraber Mısır'a gidip) Yusufun yanına girdikleri zaman, ana-babasını kucakladı, "Güveniçinde Allah'ın iradesiyle Mısır'a girin!" dedi.
[12.100] Ana ve babasını tahtının üstüne çıkartıp oturttu ve hepsi onun için (ona kavuştukları için) secdeyekapandılar. (Yusuf) dedi ki: "Ey babacığım! İşte bu,daha önce (gördüğüm) rüyanın yorumudur. Rabbim onu gerçekleştirdi. Doğrusu Rabbim bana (çok şey)lütfetti. Çünkü beni zindandan çıkardı ve şeytanbenimle kardeşlerimin arasını bozduktan sonra sizi çölden getirdi. Şüphesiz ki Rabbim dilediğinelütfedicidir. Kuşkusuz O çok iyi bilendir, hikmetsahibidir."
[12.101] "Ey Rabbim! Mülkten bana (nasibimi) verdin vebana (rüyada görülen) olayların yorumunu da öğrettin. Ey gökleri ve yeri yaratan! Sen dünyada da ahirette debenim sahibimsin. Beni müslüman olarak öldür ve benisâlihler arasına kat!"
[12.102] İşte bu (Yusuf kıssası) gayb haberlerindendir.Onu sana vahyediyoruz. Onlar hile yaparak işlerinekarar verdikleri zaman sen onların yanında değildin(ki bunları bilesin).
[12.103] Sen ne kadar üstüne düşsen de insanların çoğuiman edecek değillerdir.
[12.104] Halbuki sen bunun için (peygamberlik görevini îfaiçin) onlardan bir ücret istemiyorsun. Kur'an, âlemleriçin ancak bir öğüttür.
[12.105] Göklerde ve yerde nice deliller vardır ki, onlarbu delillerden yüzlerini çevirip geçerler.
[12.106] Onların çoğu, ancak ortak koşarak Allah'a imanederler.
[12.107] Allah tarafından kuşatıcı bir felâket gelmesi veya farkında olmadan kıyametin ansızınkopması karşısında kendilerini emîn mi gördüler?
[12.108] (Resûlüm!) De ki: "İşte bu, benim yolumdur. Ben Allah'a çağırıyorum, ben ve bana uyanlaraydınlık bir yol üzerindeyiz. Allah'ı (ortaklardan)tenzih ederim! Ve ben ortak koşanlardan değilim."
[12.109] Senden önce de, şehirler halkından kendilerinevahyettiğimiz erkeklerden başkasını peygambergöndermedik. (Kâfirler) yeryüzünde hiç gezmediler mi ki, kendilerinden öncekilerin sonununnasıl olduğunu görsünler! Sakınanlar için ahiretyurdu elbette daha iyidir. Hâla aklınızı kullanmıyor musunuz?
[12.110] Nihayet peygamberler ümitlerini yitirip de kendilerinin yalana çıkarıldıklarını sandıkları sıradaonlara yardımımız gelir ve dilediğimiz kimsekurtuluşa erdirilir. (Fakat) suçlular topluluğundan azabımız asla geri çevrilmez.
[12.111] Andolsun onların (geçmiş peygamberler veümmetlerinin) kıssalarında akıl sahipleri için pek çokibretler vardır. (Bu Kur'an) uydurulabilecek bir sözdeğildir. Fakat o, kendinden öncekileri tasdik eden,her şeyi açıklayan (bir kitaptır); iman eden toplum için bir rahmet ve bir hidayettir.
Bookmark Us
-
Set as Home
-
Terms Of Use
Other Sites
:
Know The Prophet campaign
-
Discover Islam
-
Links SQL Plugins
Copyright 2003-2013
Islamic Education & Services Institute
: Murfreesboro, TN
