The Muslims Internet Directory: MLS

Home : Quran Translations : Albanian : Albanian Translation: Junus

[10.1] Elif, LamÃ«, Ra. KÃ«to janÃ« ajetet e librit tÃ« pacenueshÃ«m.

[10.2] A ishte Ã§udi pÃ«r njerÃ«zit, qÃ« Ne njÃ« njeriu nga mesi ityre i thamÃ«: TÃ«rhiqjau vÃ«rejtjen njerÃ«zve, kurse ata qÃ« besuan gÃ«zoi se me tÃ« vÃ«rtetÃ« kanÃ« pozitÃ« tÃ« lartÃ« te Zoti i tyre. E ata qÃ« besuan thanÃ«: â€œSâ€™ka dyshim, kjo Ã«shtÃ« njÃ« magji e vÃ«rtetÃ«!â€

[10.3] VÃ«rtet Zoti juaj Ã«shtÃ« All-llahu, i cili krijoi qiejt e tokÃ«n brenda gjashtÃ« ditÃ«sh e pastaj qÃ«ndroi mbi Arshin; Ai rregullon gjendjen. NdÃ«rmjetÃ«sues nuk do tÃ« ketÃ« vetÃ«m poqese lejon Ai. Ky, madhÃ«ria e Tij Ã«shtÃ« All-llahu, Zoti juaj, pra adhurojeni AtÃ«! A nuk merrni mÃ«sim?

[10.4] kthimi i tÃ« gjithÃ« juve Ã«shtÃ« te Ai, premtimi i All-llahut, Ã«shtÃ« i vÃ«rteÃ«. Ai e filloi krijimin e pastaj e pÃ«rsÃ«rit atÃ« pÃ«r tâ€™i shpÃ«rblyer me tÃ« drejtÃ« ata qÃ« besuan dhe bÃ«nÃ« vepra tÃ« mira. E pÃ«r ata qÃ« mohuan, ka pije tÃ« valÃ« dhe dÃ«nim tÃ« dhembshÃ«m, pÃ«r shkak se ata mohonnin.

[10.5] Ai e bÃ«ri diellin, e hÃ«nÃ«n dritÃ« dhe asaj (hÃ«nÃ«n) ia caktoi fazat, qÃ« ta dini numrin e viteve dhe llogarinÃ«. All-llahu nuk krijoi kÃ«tÃ« pÃ«r tjetÃ«r, pos me qÃ«llim tÃ« caktuar. Ai ia sqaron argument njÃ« populli qÃ« kupton.

[10.6] NÃ« ndÃ«rrimin e natÃ«s e tÃ« ditÃ«s, dhe nÃ« Ã§ka krijoi All-llahu nÃ« qiej e nÃ« tokÃ«, vÃ«rtet ka fakte pÃ«r njerÃ«zit qÃ« kanÃ« droje.

[10.7] Ata qÃ« nuk presin takimin TonÃ«, qÃ« janÃ« tÃ« kÃ«naqur me jetÃ«n e dynjasÃ« dhe kanÃ« gjetur prehje nÃ« tÃ«, dhe ata qÃ« janÃ« indieferentÃ« ndaj argumenteve Tona.

[10.8] Vendi pÃ«r tÃ« tillÃ«t Ã«shtÃ« zjarri, pÃ«r shkak tÃ« asaj qÃ« punuan.

[10.9] E ata qÃ« besuan dhe bÃ«nÃ« vepra tÃ« mira, Zoti i tyre, pÃ«r shkak tÃ« besimit tÃ« tyre i udhÃ«zon nÃ« Xhennete tÃ« begatshme nÃ« tÃ« cilÃ«t rrjedhin lumenj.

[10.10] Lutja e tyre aty Ã«shtÃ«: â€œI lartÃ« je o All-llah!â€, e pÃ«rshÃ«ndetja e tyre Ã«shtÃ«: Selam! dhe lutja e fundit e tyre: â€œFalÃ«nderimi i qoftÃ« All-llahut, Zotit tÃ« botÃ«ve!â€

[10.11] Sikur All-llahu tâ€™ua shpejtonte njerÃ«zve pranimin e kÃ«rkesÃ«s pÃ«r tÃ« keqen, ashtu si e pranon shpejtimin e kÃ«rkesÃ«s pÃ«r tÃ« mirÃ«n, atyre do tâ€™u pÃ«rfundonte afati (i vdekjes). Po Ne, ata qÃ« nuk janÃ« tÃ« bindur se do tÃ« vijnÃ« para nesh, i lÃ«mÃ« tÃ« bredhin nÃ« mashtrimet e tyre.

[10.12] E kur njeriun e godet dÃ«mi, ai na lut qoftÃ« shtrirÃ«, ulur ose nÃ« kÃ«mbÃ«, e kur Ne ia largojmÃ« tÃ« keqen, ai, sikurse tÃ« mos na ishte ulur fare pÃ«r dÃ«min qÃ« e pat goditur. KÃ«shtu kriminelÃ«ve u duket mirÃ« ajo qÃ« veprojnÃ«.

[10.13] Ne kemi shkatÃ«rruar gjenerata para jush (o idhujtarÃ«), pse nuk besonin, edhe pse tÃ« dÃ«rguarit u erdhÃ«n me argumente tÃ« qarta. KÃ«shtu shpÃ«rblejmÃ« Ne njerÃ«zit kriminelÃ«.

[10.14] Pastaj juve ju bÃ«mÃ« zÃ«vendÃ«sues pas tyre nÃ« TokÃ« pÃ«r tâ€™ju parÃ« si do tÃ« veproni.

[10.15] Dhe kur atyre u lexohen ajetet Tona tÃ« qarta, ata qÃ« nuk besojnÃ« takimin TonÃ« (ringjalljen), thonÃ«: â€œSillna njÃ« Kurâ€™an tjetÃ«r, ose ndryshoje kÃ«tÃ«!â€ Thuaj: â€œMua nuk mÃ« takon qÃ« ta ndrushojÃ« vetÃ«, unÃ« pÃ«rcjelli vetÃ«m atÃ« qÃ« mÃ« shpallet, unÃ« nÃ«se kundÃ«rshtoj Zotit tim i frikÃ«sohem dÃ«nimit tÃ« njÃ« DitÃ«s tÃ« madhe.

[10.16] Thuaj: â€œSikur tÃ« kishte dashur All-llahu, unÃ« nuk do tâ€™ua kisha lexuar juve atÃ«, as nuk u kisha njoftuar me tÃ«. UnÃ« para tij kam jetuar nÃ« mesin tuaj (as nuk ditur as nuk kam lexuar), a nuk mendoni?â€

[10.17] A ka mÃ« mizor se ai, qÃ« shpif ndaj All-llahut gÃ«njeshtÃ«r ose pÃ«rgenjeshtron faktet e Tij? MÃ«katarÃ«t vÃ«rtet sâ€™kanÃ« pÃ«r tÃ« shpÃ«tuar.

[10.18] Ata pos All-llahut adhurojnÃ« Ã§do gjÃ« qÃ« nuk bÃ«n as dobi, e thonÃ«: â€œKÃ«ta janÃ« ndÃ«rmjetÃ«suesit tanÃ« te All-llahu!â€ Thuaj: â€œA po e informoni All-llahun me diÃ§ka qÃ« Ai nuk e di se Ã§â€™ka nÃ« qiej dhe nÃ« tokÃ«?â€ I pastÃ«r Ã«shtÃ« madhÃ«ria e Tij nga ajo qÃ« shoqÃ«rojnÃ«!

[10.19] NjerÃ«zit nuk ishin tjetÃ«r pos tÃ« njÃ« feje, e u pÃ«rÃ§anÃ«. E sikur tÃ« mos ishte caktim i hershÃ«m nga Zoti yt, do tÃ« pÃ«rfundohej (me dÃ«nim) mes tyre, pÃ«r atÃ« qÃ« ishin tÃ« pÃ«rÃ§arÃ«.

[10.20] Dhe thonin: â€œPÃ«rse nuk i vjen atij (Muhammedit) ndonjÃ« mrekulli nga Zoti i tij?â€ Po ti thuaj: â€œE fshehta Ã«shtÃ« (Ã§Ã«shtje) vetÃ«m e All-llahut (Ai sjell mrekulli). Prandaj, ju pritni se edhe unÃ« sÃ« bashku me ju po pres!â€

[10.21] E kur Ne ua dhurojmÃ« njerÃ«zve mÃ«shirÃ«n pasi tâ€™i ketÃ« godotur e keqja (skamja), kur qe ata u bÃ«jnÃ« hile argumenteve tona. Thuaj: â€œAll-llahu Ã«shtÃ« mÃ« i shpejti nÃ« ndÃ«shkimâ€. Sâ€™ka dyshim, pÃ«rcjellÃ«sit tanÃ« (melaiket) regjistrojnÃ« atÃ« qÃ« po thurrni ju.

[10.22] Ai (All-llahu) ua bÃ«ri tÃ« mundshÃ«m udhÃ«timin nÃ« tokÃ« e nÃ« det, deri kur jeni nÃ« anije qÃ« lundrojnÃ« me ta (me udhÃ«tarÃ«t) me anÃ« tÃ« njÃ« ere tÃ« lehtÃ« dhe janÃ« tÃ« lumtur me tÃ« (me erÃ«n e lehtÃ«), ia beh njÃ« erÃ« fortÃ« dhe nga tÃ« gjitha anÃ«t rrethohen nga valÃ«t dhe binden se janÃ« shkatÃ«rruar, e lusin All-llahun pa farÃ« pÃ«rzierje tÃ« idhujve (duke thÃ«nÃ«): NÃ«se na shpÃ«ton nga kjo (katastrofÃ«), ne do tÃ« jemi gjithnjÃ« falÃ«nderues!â€

[10.23] E kur Ai (All-llahu) i shpÃ«toi ata, ja, ata veprojnÃ« mbrapshtÃ« nÃ« tokÃ«, pa arsye. O ju njerÃ«z! KryeneÃ§Ã«sia Ã«shtÃ« vetÃ«m kundÃ«r vetes suaj, Ã«shtÃ« pÃ«rjetim i jetÃ«s sÃ« kÃ«sajbote, pastaj kthimi juaj Ã«shtÃ« te Ne, e Ne ju shpÃ«rblejmÃ« pÃ«r veprimet tuaja.

[10.24] Shembulli i jetÃ«s sÃ« kÃ«saj bote Ã«shtÃ« si i njÃ« shiu qÃ« e kemi zbritur nga qielli, e me anÃ«n e tÃ« cilit gÃ«rshetohen bimÃ«t e tokÃ«s (mbijnÃ« dhe shpeshtohen tÃ« gjitha llojet) prej nga hanÃ« njerÃ«zit e kafshÃ«t deri kur toka tÃ« ketÃ« marrÃ« stolinÃ« e vet dhe tÃ« jetÃ« zbukuruar (me bimÃ«, pemÃ« e behar), e banorÃ«t e saj tÃ« mendojnÃ« se janÃ« tÃ« zotÃ«t e saj,e asaj i vjen urdhÃ«ri ynÃ«, natÃ«n ose ditÃ«n, Ne e bÃ«jmÃ« atÃ« (tÃ« mbjellat) tÃ« korrur sikurse tÃ« mos ekzistonte dje. KÃ«shtu Ne u sqarojmÃ« faktet njerÃ«zve qÃ« mendojnÃ«.

[10.25] All-llahu thÃ«rret pÃ«r nÃ« Xhennet, dhe atÃ« qÃ« do, e vÃ« nÃ« rrugÃ« tÃ« drejtÃ«.

[10.26] Atyre qÃ« bÃ«jnÃ« vepra tÃ« mira, u takon e mira (Xhenneti) edhe mÃ« tepÃ«r (e shohin All-llahun). Fytyrat e tyre nuk i mbulon pluhuri i zi as nÃ«nÃ§mimi, ata janÃ« banues tÃ« Xhennetit, aty janÃ« pÃ«rgjithmonÃ«.

[10.27] E ata qÃ« bÃ«nÃ« tÃ« kÃ«qia, dÃ«nimi i sÃ« keqes Ã«shtÃ« aq sa Ã«shtÃ« ajo, ata i mbulon poshtÃ«rimi. Ata nuk mund tâ€™i mbrojÃ« kush nga All-llahu, fytyrat e tyre, porsi tâ€™i kishte mbuluar ndonjÃ« copÃ« e errÃ«t e natÃ«s. Ata janÃ« banues tÃ« pÃ«rjetshÃ«m tÃ« zjarrit.

[10.28] AtÃ« ditÃ« i tubojmÃ« tÃ« gjithÃ«, ndÃ«rkaq atyre qÃ« i kanÃ« bÃ«rÃ« shok All-llahut u themi: â€œRrini nÃ« vendin tuaj, ju dhe idhujt tuaj!â€ Ne ndajmÃ« ata. E idhujt e tyre u thonÃ«: â€œJu nuk na adhuruat ne!â€

[10.29] All-llahu na mjafton si dÃ«shmues ms nesh e jush (kÃ«shtu u thonÃ« idhujt idhujtarÃ«ve). Ne nuk dimÃ« gjÃ« pÃ«r adhurimin tuaj ndaj nesh (ne nuk dÃ«gjojmÃ«, nuk shohim e nuk kuptojmÃ«).

[10.30] Aty, nÃ« atÃ« vend, secili njeri provohet me atÃ« qÃ« e ka bÃ«rÃ« mÃ« parÃ« dhe kthehen te All-llahu, Sundimtari i tyre i vÃ«rtetÃ« dhe humb (shkon huq) prej tyre ajo qÃ« trillonin (se do tâ€™u bÃ«jnÃ« shefatÃ«).

[10.31] Thuaj: â€œKush ju furnizon me ushqim nga qielli e toka, kush e ka nÃ« dorÃ« tÃ« dÃ«gjuarit e tÃ« pamÃ«t (tuaj), kush nxjerr tÃ« gjallin nga i vdekuri e kush nxjerr tÃ« vdekurin nga i gjalli, kush rregullon Ã§do Ã§Ã«shtje?â€ Ata do tÃ« thonÃ«: â€œAll-llahuâ€. Ti thuaj: â€œA nuk frikÃ«soheni?â€ (dÃ«nimit).

[10.32] E ky Ã«shtÃ« All-llahu, Zoti juaj i vÃ«rtetÃ«. Pas tÃ« vÃ«rtetÃ«s nuk ka tjetÃ«r pos iluzione, e si po ia ktheni shpinÃ«n (tÃ« vÃ«rtetÃ«s)?

[10.33] KÃ«shtu Ã«shtÃ« pra, vendimi i zotit tÃ«nd kundÃ«r tÃ« shfrenuarve, pse ata nuk besojnÃ«.

[10.34] Thuaj: â€œA ka prej idhujve tuaj ndokush qÃ« ta fillojÃ« krijimin e mandej atÃ« (pas vdekjes) ta rikthejÃ«?â€ Thuaj: â€œAll-llahu e nus krijimin dhe sÃ«rish e rikthen. Si i largohen pra, sÃ« vÃ«rtetÃ«s?

[10.35] Thuaj: â€œA ka ndokush prej idhujve tuaj qÃ« ndonjÃ« tÃ« humbur ta drejtojÃ« nÃ« rrugÃ«n edrejtÃ«? Thuaj: â€œVetÃ«m All-llahu udhÃ«zon nÃ« tÃ« vÃ«rtetÃ«n. . AtÃ«herÃ« pra, a Ã«shtÃ« mÃ« e drejtÃ« tÃ« shkohet pas tij qÃ« udhÃ«zon nÃ« rrugÃ«n e drejtÃ«, apo pas atij qÃ« nuk udhÃ«zon, (sepse nuk mund tÃ« udhÃ«zojÃ« as vetveten) vetÃ«m nÃ«se prej dikuj tjetÃ«r udhÃ«zohet? Ã§â€™Ã«shtÃ« me ju? Si gjykoni?

[10.36] Shumica e tyre nuk pÃ«rkjnÃ« tjetÃ«r pos supozim, e supozimi nuk Ã«shtÃ« asgjÃ« ndaj tÃ« vÃ«rtetÃ«s. All-llahu di shumÃ« mirÃ« pÃ«r atÃ« qÃ« punojnÃ«.

[10.37] Nuk Ã«shtÃ« e logjikshme tÃ« mendohe se ky Kurâ€™an Ã«shtÃ« i trilluar prej dikujt pos All-llahut, por Ã«shtÃ« vÃ«rtetues i asaj (shpalljes) qÃ« ishte mÃ« parÃ«, dhe sqarues e komentues i librit. Nuk ka farÃ« dyshimi se Ã«shtÃ« (i zbritur) nga Zoti i botÃ«ve.

[10.38] PÃ«rkundÃ«r kÃ«saj, ata (idhujtarÃ«t) thonÃ« se atÃ« e trilloi ai (Muhammedi). Ti thuaj: â€œSillne pra ju njÃ« kaptinÃ« tÃ« ngjajshme me kÃ«tÃ«, madje thirrni kÃ« tÃ« doni nÃ« ndihmÃ«, pos All-llahut, po qe se jeni tÃ« drejtÃ« nÃ« atÃ« qÃ« thoniâ€.

[10.39] Por ja, ata pÃ«rgÃ«njeshtruan atÃ« (Kurâ€™anin) pa e kuptuar dhe pa ju ardhur shpjegimi i tij. Po kÃ«shtu, gÃ«njenin dhe ata qÃ« ishin mÃ« pÃ«rpara. Shiko si ishte pÃ«rfundimi i zullumqarÃ«ve.

[10.40] Ka prej tyre (te tÃ« cilÃ«t u dÃ«rgua Muhammedi) qÃ« e besojnÃ« atÃ«(Kurâ€™anin), e ka prej tyre edhe asaish qÃ« atÃ« nuk e besojnÃ«. Zoti i njeh Ã« sÃ« miri kokÃ«fortit.

[10.41] Po nÃ«se ata tÃ« pÃ«rgÃ«njeshtruan ty, thuaj: â€œMua mÃ« takon (shpÃ«rblimi nga) vepra juaj, ju nuk pÃ«rgjigjeni pÃ«r atÃ« qÃ« bÃ«j unÃ«, e as pÃ«r atÃ« qÃ« bÃ«ni ju.

[10.42] Ka prej tyre qÃ« tÃ« dÃ«jojnÃ« (kur lexon, por formalisht). A mund tÃ« bÃ«sh tÃ« shurdhÃ«tin tÃ« dÃ«gjojÃ«, edhe kur ata nuk kuptojnÃ«?

[10.43] Ka prej tyre qÃ« tÃ« shikon ty (duket se po tÃ« shikon). A mund ta udhÃ«zosh ti tÃ« verbÃ«rin, kur ata nuk shohin (tÃ« vÃ«rtetÃ«n)?

[10.44] All-llahu nuk u bÃ«n asgjÃ« tÃ« padrejtÃ« njerÃ«zve, por ata i bÃ«jnÃ« tÃ« padrejtÃ« vetes sÃ« tyre.

[10.45] (PÃ«rkujto) DitÃ«n kur i tubojnÃ« ata, (atyre u duket) sikur nuk qÃ«ndruan (nÃ« dynja) vetÃ«m njÃ« moment tÃ« ditÃ«s, atÃ«herÃ« njihen mes vete. E, vÃ«rtet, kanÃ« dÃ«shtuar ata qÃ« nuk besuan kÃ«Ã« prezencÃ« para All-llahut, edhe nuk gjetÃ«n udhÃ«n e drejtÃ«.

[10.46] NÃ«se ta bÃ«jmÃ« tÃ« mundshme tÃ« shohish diÃ§ka nga (dÃ«nimi) qÃ« u premtuan atyre (mirÃ«), ose ta marrim shpirtinty (kurse ti nuk sheh gjÃ«), e ardhmja e tyre Ã«shtÃ« vetÃ«m te Ne. All-llahu Ã«shtÃ« dÃ«shmues i asaj qÃ« punojnÃ«.

[10.47] Secili popull kishte tÃ« dÃ«rguarin e vet, e kur u vinte i dÃ«rguari i tyre bÃ«hej gjykimi i drejtÃ« mes tyre, atyre nuk u bÃ«het padrejtÃ«si.

[10.48] Ata thonÃ«: â€œKur do tÃ« jetÃ« ky premtim (dÃ«nim), nÃ«se jeni tÃ« drejtÃ« Ã§â€™ka thoni?

[10.49] Thuaj: â€œUnÃ« nuk mund tâ€™i sjellÃ« vetes sime as dÃ«m as dobi, pos atÃ« qÃ« dÃ«shiron All-llahuâ€. Ã§do popull ka afatin (e caktuar), e kur tÃ« vijÃ« afati i tyre, ata nuk mund ta vonojnÃ« as pÃ«r njÃ« moment e as ta ngutin.

[10.50] Thuaj: â€œMÃ« tregoni, nÃ«se u vjen dÃ«nimi i Tij natÃ«n ose ditÃ«n, e Ã§ka i shluen tÃ« nguten pÃ«r tÃ«, kriminelÃ«t?â€

[10.51] A pasi qÃ« tÃ« ndodhÃ« (dÃ«nimi) do tÃ« besoni atÃ«? A tani!? (po besoni), e ju ishit ata qÃ« kÃ«rkonit tâ€™u vijÃ« mÃ« shpejt?

[10.52] MÃ« vonÃ« (nÃ« ditÃ«n e kijametit) atyre qÃ« bÃ«nÃ« zullum u thuhet: â€œShijoni dÃ«nimin e pÃ«rjetshÃ«m!â€ Mos jeni dÃ«nuar mÃ« shumÃ« se Ã§â€™keni merituar?â€

[10.53] E ata kÃ«rkojnÃ« tâ€™u tregosh (e do tÃ« thonÃ«): a Ã«shtÃ« e vÃ«rtetÃ« ajo (qÃ« thua pÃ«r dÃ«nimin)? Thuaj: â€œPo, pasha Zotin tim, ajo Ã«shtÃ« mÃ« se e vÃ«rtetÃ«, dhe ju nuk do tÃ« mund ta pengoni kurrsesi.

[10.54] Secili njeri qÃ« ka dÃ«mtuar veten (duke mosbesuar), po tÃ« ishte e tij Ã§do gjÃ« qÃ« ekziston nÃ« tokÃ«, ai do ta flijonte atÃ« (pÃ«r tÃ« shpÃ«tuar). E kur e shohin dÃ«nimin, aa fshehindÃ«shprimin (nga hutia). AtÃ«herÃ« bÃ«het gjykimi i drejtÃ« mes tyre nuk u bÃ«het padrejtÃ«.

[10.55] Vini re! Nuk ka dyshim se gjithÃ§ka qÃ« gjendet nÃ« qiej e nÃ« tokÃ« Ã«shtÃ« e All-llahut! Kini kujdes. Premtimi iAll-llahut Ã«shtÃ« mÃ« se i vÃ«rteÃ«, por shumica e tyre nuk e dinÃ«.

[10.56] Ai jep jetÃ« dhe vdekje, dhe vetÃ«m te Ai do tÃ« ktheheni.

[10.57] O ju njerÃ«z! Juve ju erdhi nga zoti juaj kÃ«shilla (Kurâ€™ani) dhe shÃ«rimi i asaj qÃ« gjendet nÃ« krahrorÃ«t tuaj (nÃ« zemra), edhe udhÃ«zim e mÃ«shirÃ« pÃ«r besimtarÃ«t.

[10.58] Thuaj: â€œVetÃ«m mirÃ«sisÃ« sÃ« All-llahut dhe mÃ«shirÃ«s sÃ« Tij le tâ€™i gÃ«zohen, se Ã«shtÃ« shumÃ« mÃ« e dobishme se ajo qÃ« grumbullojnÃ« ata.

[10.59] Thuaj: â€œMÃ« thuani, atÃ« qÃ« All-llahu ju dha si ushqim (tÃ« lejuar), e ju nga ai diÃ§ka bÃ«tÃ« tÃ« ndaluar e diÃ§ka tÃ« lejuar?â€ Thuaj: â€œA ju lejoi All-llahu ju, ose ju i shpifni All-llahut?â€

[10.60] Po Ã§farÃ« Ã«shtÃ« mendimi i atyre qÃ« shpifin All-llahut, pÃ«r ditÃ«n e kijametit? All-llahu Ã«shtÃ« dhurues i madh ndaj njerÃ«zve, por shumica e tyre nuk falÃ«nderojnÃ«.

[10.61] Ti nuk angazhohesh me asnjÃ« Ã§Ã«shtje, nuk lexon nga ai pjesÃ« nga Kurâ€™ani dhe nuk bÃ«ni ndonjÃ« vepÃ«r, vetÃ«m se ne jemi prezentuesit tuaj, kur ju ndÃ«rmerrni atÃ«. Zotit tÃ«nd nuk mund tâ€™i fshihet as nÃ« okÃ« e as nÃ« qiell as sa grimca e as mÃ« e vogÃ«l se ajo e as mÃ« e madhe, por vetÃ«m sa Ã«shtÃ« evidentuar nÃ« librin e sigurt.

[10.62] A nuk janÃ« vÃ«rtet EwlijatÃ« (tÃ« dashurit) e All-llahut pa frikÃ« e brengosje?

[10.63] TÃ« cilÃ«t besuan dhe ishin (prej atyre) qÃ« frikÃ«sohen.

[10.64] Atyre u jepen myzhde nÃ« jetÃ«n e dunjasÃ« dhe nÃ« jetÃ«n tjetÃ«r (pÃ«r shpÃ«tim nÃ« Xhennet). Nuk ndryshojnÃ« fjalÃ«t e All-llahut. E, ai Ã«shtÃ« suksesi i madh.

[10.65] Po ty tÃ« mundojnÃ« thÃ«niet e tyre. E tÃ«rÃ« fuqia dhe ngadhÃ«njimi i takon vetÃ«m All-llahut. Ai i dÃ«gjon dhe di tÃ« gjitha.

[10.66] Ta keni tÃ« ditur se gjithÃ§ka qÃ« Ã«shtÃ« njÃ« qiej e nÃ« tokÃ« janÃ« nÃ« pushtetin e All-llahut (pra, edhe idhujtarÃ«t). E ata, qÃ« pos All-llahut adhurojnÃ«, nÃ« tÃ« vÃ«rtetÃ« nuk janÃ« kah pasojnÃ« zota, ata nuk janÃ« kah pasojnÃ« tjetÃ«r pos supozimeve dhe nuk janÃ« tjetÃ«r vetÃ«m se gÃ«njejnÃ«.

[10.67] Ai (All-llahu) bÃ«ri pÃ«r ju natÃ«n qÃ« nÃ« tÃ« pushoni, e ditÃ«n tÃ« ndritshme (tÃ« shihni). NÃ« kÃ«tÃ« (qÃ« bÃ«ri) vÃ«rtet ka argumente pÃ«r njÃ« popull qÃ« dÃ«gjon.

[10.68] (Pas tÃ« gjitha argumenteve) Ata (jobesimtarÃ«t) thanÃ«: â€œAll-llahu ka fÃ«mijÃ«â€. Larg asaj Ã«shtÃ« All-llahu, Ai sâ€™ka nevojÃ«, e Tij Ã«shtÃ« Ã§â€™ka nÃ« tokÃ«, ju nuk argumente pÃ«r kÃ«tÃ« (qÃ« ta thoni), a thoni pÃ«r All-llahun Ã§ka nuk dini?

[10.69] Thuaj: â€œAta qÃ« trillojnÃ« gÃ«njeshtÃ«r pÃ«r All-llahun, nuk kanÃ« pÃ«r tÃ« shpÃ«tuarâ€.

[10.70] Ata kanÃ« njÃ« pÃ«rjetim nÃ« dynja, pastaj kthimi i tyre Ã«shtÃ« vetÃ«m te Ne, e Ne do tÃ« bÃ«jmÃ« qÃ« ata tÃ« shijojnÃ« dÃ«nimin e dhembshÃ«m pÃ«r shkak se nuk besonin.

[10.71] Lexoju atyre ngjarjen e Nuhut, kur i tha popullit tÃ« vet: â€œO populli im, nÃ«se u vjen rÃ«ndÃ« qÃ«ndrimi im mÃ« mesin tuaj, pÃ«rkujtimet e mia me ajetet e All-llahut, e unÃ« iu kam mbÃ«shtetur vetÃ«m All-llahut, ju vendosni pÃ«r qÃ«llimin tuaj, thirrni nÃ« ndihmÃ« edhe zotat tuaj, e mos e mbani fshehtÃ«, dhe zbatoni atÃ« kundÃ«r meje e mos pritni.

[10.72] E nÃ«se prapÃ«soheni (nga mÃ«simet e mia), unÃ« nuk u kÃ«rkoj ndonjÃ« shpÃ«rblim, se shpÃ«rblimi im Ã«shtÃ« vetÃ«mprej All-llahut. UnÃ« jam i urdhÃ«ruar tÃ« jam njÃ«ri prej muslimanÃ«ve.

[10.73] e ata (populli i tij) e konsideruan atÃ« rrenacak e Ne e shpÃ«tuam atÃ« dhe ata qÃ« ishin bashkÃ« nÃ« anije, dhe i bÃ«mÃ« qÃ« ata tÃ« jenÃ« pasardhÃ«s (zÃ«vendÃ«sues), kurse ata qÃ« pÃ«rgÃ«njeshtruan ajetet tona i pÃ«rmbytÃ«m. Shih pra, si ishte fundi i gÃ«njeshtarÃ«ve.

[10.74] Mandej pas tij dÃ«rguam tÃ« dÃ«rguar te popujt e tyre , tÃ« cilÃ«t erdhÃ«n dhe u sollÃ«n atyre argumente tÃ« forta, por ata nuk i besuan asaj, tÃ« cilÃ«n mÃ« parÃ« e kishin pÃ«rgÃ«njeshtruar. Kshtu, pra u vulosim zemrat atyre qÃ« kalojnÃ« kufijtÃ«.

[10.75] Pastaj, pas tyre dÃ«rguam Musai dhe Harunin me argumentet tona, te faraoni dhe paria e rrethit ta tij, po ata paraqitÃ«n kryelartÃ«si, pse ishte popull qÃ« bÃ«nte krime.

[10.76] E kur u erdhi atyre e vÃ«rteta e sigurt nga Ne, ata thanÃ«: â€œKjo nuk Ã«shtÃ« tjetÃ«r pos magji e qartÃ«.

[10.77] Musai tha: A tÃ« vÃ«rtetÃ«s i thoni magji? A magji Ã«shtÃ« kjo? MagjistarÃ«t nuk shpÃ«tojnÃ«?

[10.78] Ata thanÃ«: â€œMos erdhe tÃ« na largosh nga ajo (feja) qÃ« e gjetÃ«m te prindÃ«rit tanÃ«, pÃ«r tâ€™ju mbetur ju dyve madhÃ«shtia nÃ« tokÃ«? Po ne nuk u besojmÃ« juve dyve.

[10.79] Faraoni tha: â€œSillmÃ«ni mua tÃ« gjithÃ« magjistarÃ«t e aftÃ«.

[10.80] E kur erdhÃ«n magjistarÃ«t, Musai u tha: â€œHidhni Ã§â€™keni pÃ«r tÃ« hedhurâ€.

[10.81] E kur i hodhÃ«n ata, Musai u tha: â€œKjo qÃ« e sollÃ«t ju tash, vÃ«rtet Ã«shtÃ« magji!â€ Po All-llahu do ta asgjÃ«sojÃ« kÃ«tÃ«, sepse All-llahu nuk e pÃ«rkrahÃ« veprÃ«n e tÃ« prishurve.

[10.82] Dhe me argumentet e veta All-llahu e fuqizon tÃ« vÃ«rtetÃ«n, ndonÃ«se e urrejnÃ« tÃ« pabesÃ«t.

[10.83] Duke pasur frikÃ« nga faraoni dhe nga rrethi i tij se do tâ€™i turturojnÃ«, Musait nuk i besoi kush pos njÃ« pjese tÃ« pasardhÃ«sve tÃ« popullit tÃ« tij. VÃ«rtet, faraoni ishte mbizotÃ«rues nÃ« tokÃ« dhe ai ishte prej shkatÃ«rrimtarÃ«ve.

[10.84] Musai tha: â€œO populli im, nÃ«se i keni besuar All-llahut, vetÃ«m atij mbÃ«shtetuni, nÃ«se jeni tÃ« dorÃ«zuar (vendimit tÃ« Tij)!â€

[10.85] Ata iu pÃ«rgjegjÃ«n duke i thÃ«nÃ«: â€œAll-llahut iu kemi mbÃ«shtetur, Zoti nÃ«, mos i mundÃ«so popullit mizor tÃ« na sprovojÃ«!â€

[10.86] Dhe me mÃ«shirÃ«n tÃ«nde, na shpÃ«to prej popullit jobesimtarÃ«!â€

[10.87] Ne i thamÃ« Musait dhe vÃ«llait tÃ« tij tâ€™i bÃ«ni vend nÃ« Egjipt popullit tuaj, shtÃ«pitÃ« tuaja tâ€™i bÃ«ni faltore e ta falni namazin rregullisht. Ti (Musa) pÃ«rgÃ«zoi besimtarÃ«t!

[10.88] Musai tha: â€œZoti ynÃ«, Ti i ke dhÃ«nÃ« faraonit dhe parisÃ« sÃ« tij mjete tÃ« pÃ«rjetimit dhe pasuri nÃ« jetÃ«n e kÃ«saj bote, ashtu qÃ« o Zot ynÃ«, po i largojnÃ« njerÃ«zit prej rrugÃ«s tÃ«nde. Zoti ynÃ«, zhduke pasurinÃ« e tyre, shtrÃ«ngoi zemrat e tyre, e tÃ« mos besojnÃ« derisa tÃ« shijojnÃ« dÃ«nimin e idhÃ«t.

[10.89] Ai (All-llahu) tha: â€œLutja juaj Ã«shtÃ« pranuar, prandaj ju tÃ« dy qqÃ«ndroni ashtu si jeni e mos ndiqni rrugÃ«n r atyre qÃ« nuk dinÃ«!

[10.90] Ne i kapÃ«rcyem beni israilÃ«t pÃ«rtej detit, e faraoni dhe ushtria e tij i ndoqi mizorisht dhe armiqÃ«sisht derisa e pÃ«rhshiu atÃ« pÃ«rmbysja e ai tha: â€œBesova se nuk ka Zot tjetÃ«r pos Atij qÃ« i besuan beni israilÃ«t, edhe unÃ« jam nga muslimanÃ«t!â€

[10.91] Ti tani beson, ndÃ«rsa ma parÃ« kundÃ«rshtove dhe ishe njÃ«ri prej shkatÃ«rruesve!

[10.92] Sot po tÃ« shpÃ«tojmÃ« ty (po tÃ« nxjerrim prej detit) me trupn tÃ«nd (tÃ« vdekur), qÃ« tÃ« shÃ«rbesh si argument pÃ«r ata qÃ« vijnÃ« pas teje. VÃ«rtet, ekziston njÃ« shumicÃ« njerÃ«zis qÃ« nuk hulumtojnÃ« argumentet Tona.

[10.93] NÃ« tÃ« vÃ«rtetÃ«, Ne i vendosÃ«m beni israilÃ«t (pas shkatÃ«rrimit tÃ« armiqve tÃ« tyre) nÃ« njÃ« vend tÃ« mirÃ«, i furnizuam ata me ushqime tÃ« dobishme dhe nuk ishin tÃ« pÃ«rÃ§arÃ« (rreth fesÃ«) vetÃ«m pasi qÃ« u erdhi atyre dituria (Tevrati). Zoti yt, do tÃ« gjykojÃ« mes tyre nÃ« ditÃ«n e kijametit, pÃ«r atÃ« qÃ« ishin pÃ«rÃ§arÃ«.

[10.94] Po, (fjala vjen) nÃ«se je nÃ« dyshim pÃ«r kÃ«tÃ« qÃ« tÃ« zbritÃ«m ty (pÃ«r ngjarjet e pejgamberÃ«ve), atÃ«herÃ« pyeti ata qÃ« lexojnÃ« librin para teje. Ty tÃ« erdhi nga Zoti yt e vÃ«rteta, pra, mos u bÃ« prej atyre qÃ« dyshojnÃ«.

[10.95] Dhe mos u bÃ« prej atyre qÃ« pÃ«rgÃ«njeshtruan argumentet e All-llahut, e tÃ« bÃ«hesh nga tÃ« dÃ«shtuarit.

[10.96] KundÃ«r atyre, pÃ«r tÃ« cilÃ«t ka pÃ«rfunduar caktimi i Zotit tÃ«nd, ata nuk besojnÃ«,

[10.97] Edhe sikur tâ€™u kishin paraqitur atyre Ã§do lloj argumenti, ata nuk besojnÃ« derisa tÃ« shohin dÃ«nimin e rÃ«ndÃ«.

[10.98] PÃ«rse nuk pati vendbanim qÃ« tÃ« ketÃ« besuar e besimi i tij tÃ« ketÃ« ndihmuar (nÃ« shpÃ«tim), pos popullit tÃ« Junusit, qÃ« pasi qÃ« besoi, Ne larguam prej tyre dÃ«nimin shÃ«mtues nÃ« jetÃ«n e kÃ«saj bote dhe i lejuam tÃ« jetojnÃ« deri nÃ« njÃ« afat tÃ« caktuar.

[10.99] SIkur tÃ« kishte dashur Zoti yt, do tâ€™i besonin Ã§ka janÃ« nÃ« tokÃ« qÃ« tÃ« gjithÃ«. A ti di tâ€™i detyrosh njerazit tÃ« bÃ«hen bedsimtarÃ«?

[10.100] Nuk Ã«shtÃ« e mundur pÃ«r asnjÃ« njeri tÃ« besojÃ« (ndryshe), pos me ndihmÃ«n e All-llahut. E dÃ«nimin u jepÃ« atyre qÃ« nuk mendojnÃ«.

[10.101] Thuaj: â€œVÃ«shtroni me vÃ«mendje Ã§ka nÃ« (nga argumentet) nÃ« qiej e nÃ« tokÃ«. Po argumentet dhe qortimet nuk bÃ«jnÃ« dobi ndaj njÃ« popull qÃ« nuk beson.

[10.102] A janÃ« duke pritur tjetÃ«r (fat) pos ditÃ«t (e zeza) si tÃ« atyre qÃ« ekzistonin para tyre? Thuah: â€œPritni, pra, se edhe unÃ« bashkÃ« me ju po pres!â€

[10.103] E Ne pastaj i shpÃ«tojmÃ« tÃ« dÃ«rguarit tanÃ«, edhe ata qÃ« besuan. Ja kÃ«shtu, Ã«shtÃ« detyrÃ« e Jona, tâ€™i shpÃ«tojmÃ« besimtarÃ«t.

[10.104] Thuaj: â€œO ju njerÃ«z, nÃ«se ju dyshoni nÃ« fenÃ« time, unÃ« nuk adhuroj ata qÃ« ju i adhuroni pos All-llahut, por adhuroj All-llahun qÃ« u jepÃ« vdekjen (ashtu si u ka dhÃ«nÃ« jetÃ«n), dhe jam i urdhÃ«ruar tÃ« jem besimtarÃ« (i Zotit njÃ«).

[10.105] Dhe (jam i urdhÃ«ruar): PÃ«rqÃ«ndrohu me tÃ«rÃ« qenien tÃ«nde nÃ« fenÃ« e drejtÃ«, e mos u bÃ« nga idhujtarÃ«t!

[10.106] Dhe mos lut tjetÃ«r kÃ« pos All-llahut, ndonjÃ« (idhull) qÃ« nuk tÃ« sjell as dobi as dÃ«m, e nÃ«se bÃ«n atÃ«, dije se i ke bÃ«rÃ« padrejt vetvetes.

[10.107] NÃ«se All-llahu tÃ« provon me ndonjÃ« tÃ« keqe, atÃ« sâ€™mund ta largojÃ« kush pos Tij, po nÃ«se dÃ«shiron tÃ« japÃ« ndonjÃ« tÃ« mirÃ«, sâ€™ka kush qÃ« mund ta pengojÃ« dhuntinÃ« e Tij. E shpÃ«rblen me tÃ«, atÃ« qÃ« do nga robÃ«t e Tij. Ai falÃ« dhe mÃ«shiron shumÃ«.

[10.108] Thuaj: â€œO ju jerÃ«z, juve ju erfdhi e vÃ«rteta nga Zoti juaj, e kush merr rrugÃ«n e drejtÃ«, ai ka vetÃ«m pÃ«r veten e vet, ndÃ«rsa kush e merr tÃ« shtrembÃ«ren, ai e ka humbur veten. UnÃ« nuk jam rojÃ« e juaj!â€

[10.109] Ti ec pas asaj qÃ« tÃ« shpallet dhe bÃ«hu i durueshÃ«m derisa All-llahu tÃ« gjykojÃ«. Ai Ã«shtÃ« mÃ« i miri i gjykatÃ«sve!

The Muslims Internet Directory

2Muslims Services

Hijab