The Muslims Internet Directory: MLS

Home : Quran Translations : Poland : Poland Translation: WZNIESIONE KRAWEDZIE

[7.2] To jest Ksiega zeslana tobie - niech ona nie budzi w twojej piersi zadnej udreki - abys przez nia ostrzegal i jako napomnienie dla wierzacych.

[7.3] Idzcie za tym, co wam zostalo zeslane od waszego Pana, i nie postepujcie za opiekunami poza Nim! Jakze malo wy sobie przypominacie!

[7.4] A ilez miast wytracilismy?! Nasza srogosc przychodzila na nie noca albo w czas poludniowego odpoczynku.

[7.5] A kiedy przychodzila na nich Nasza srogosc, ich okrzykiem byly tylko slowa: "Zaprawde, bylismy niesprawiedliwi!"

[7.6] Wtedy My, z pewnoscia, bedziemy pytac tych, do ktÃ³rych zostali poslani, i z pewnoscia bedziemy pytac tych, ktÃ³rzy zostali poslani!

[7.7] Wtedy My powiemy im z pelna wiedza, poniewaz nie bylismy nieobecni!

[7.8] A waga w tym Dniu jest prawda: ci, ktÃ³rych szale beda ciezkie, beda szczesliwi;

[7.9] a ci, ktÃ³rych szale beda lekkie, stracili swoje dusze, dlatego ze byli niesprawiedliwi wzgledem Naszych znakÃ³w.

[7.10] My umocnilismy was na ziemi i przygotowalismy na niej dla was srodki do zycia. Jakze malo wy dziekujecie!

[7.11] My stworzylismy was, potem was uksztaltowalismy, potem powiedzielismy do aniolÃ³w: "Oddajcie poklon Adamowi!" Oni oddali poklon, z wyjatkiem Iblisa; on nie byl wsrÃ³d tych, ktÃ³rzy sie poklonili.

[7.12] BÃ³g powiedzial: "Co tobie przeszkodzilo, ze sie nie pokloniles, skoro tobie nakazalem?" Powiedzial: "Ja jestem lepszy od niego. Ty stworzyles mnie z ognia, a jego stworzyles z gliny."

[7.13] Powiedzial: "Uchodz stad! Nie tobie nalezy byc dumnym tutaj! Wychodz wiec! Ty jestes wsrÃ³d upokorzonych."

[7.14] Powiedzial: "Daj mi zwloke do Dnia, kiedy oni beda wskrzeszeni!"

[7.15] Powiedzial: "Jestes wsrÃ³d tych, ktÃ³rym dano zwloke."

[7.16] Powiedzial: "Za to, iz Ty mnie skazales na bladzenie, postanawiam czyhac na nich w zasadzce na Twojej drodze prostej.

[7.17] Nastepnie bede ich nachodzil z przodu i z tylu, z prawej i z lewej strony i Ty wiekszosci z nich nie znajdziesz wdziecznymi."

[7.18] Powiedzial: "Uchodz stad, wzgardzony, odrzucony! Tymi sposrÃ³d nich, ktÃ³rzy pÃ³jda za toba, Ja z pewnoscia zapelnie Gehenne!"

[7.19] "A ty, Adamie! Zamieszkaj z twoja zona w Ogrodzie! Jedzcie obydwoje, z czego chcecie , ale nie zblizajcie sie do tego drzewa, bo oboje znajdziecie sie wsrÃ³d niesprawiedliwych!"

[7.20] I szatan zwiÃ³dl ich na pokuszenie, z zamiarem ukazania im ich nagosci, ktÃ³ra byla dla nich skryta; i powiedzial: "Zakazal wam wasz Pan tego drzewa tylko dlatego, abyscie sie nie stali aniolami lub istotami niesmiertelnymi."

[7.21] I przysiegal im obojgu: "Jestem dla was dobrym doradca!"

[7.22] I doprowadzil ich do upadku przez oszukanstwo. A kiedy oni skosztowali z tego drzewa, ujrzeli swoja nagosc i zaczeli zszywac dla siebie liscie z Ogrodu. Wtedy wezwal oboje ich Pan: "Czyz nie zakazalem wam tego drzewa? I czy wam nie mÃ³wilem, ze szatan jest dla was wrogiem jawnym?!"

[7.23] Oni oboje powiedzieli: "Panie nasz! Uczynilismy niesprawiedliwosc samym sobie. I jesli Ty nam nie przebaczysz, i jesli nie okazesz nam Swego milosierdzia, to zapewne bedziemy wsrÃ³d stratnych!"

[7.24] Powiedzial: "Uchodzcie! Bedziecie wrogami jedni dla drugich. Na ziemi bedzie wasze stale miejsce przebywania i uzywanie zycia - do pewnego czasu."

[7.25] I powiedzial: "Na niej bedziecie zyc, na niej bedziecie umierac i z niej bedziecie wyprowadzeni. "

[7.26] O synowie Adama! My zeslalismy wam ubranie, aby zakrywalo wasza nagosc, i ozdoby; lecz szata bogobojnosci jest lepsza. Takie sa znaki Boga. Byc moze, oni sobie przypomna!

[7.27] O synowie Adama! Niech was nie skusi szatan, jak wÃ³wczas gdy wyprowadzil waszych rodzicÃ³w z Ogrodu, zdejmujac z nich ubiÃ³r, by im ukazac ich nagosc. On przeciez widzi was - on i jego plemie - tam, skad wy ich nie widzicie. Oto My uczynilismy szatanÃ³w opiekunami tych, ktÃ³rzy nie wierza!

[7.28] A kiedy oni popelnia jakis czyn szpetny, to mÃ³wia: "Znalezlismy naszych ojcÃ³w tak czyniacych i BÃ³g nam to nakazal." Powiedz: "Zaprawde, BÃ³g nie nakazuje szpetnego czynu. Czyz bedziecie mÃ³wic na Boga to, czego nie wiecie?"

[7.29] Powiedz: "MÃ³j Pan nakazal to, co sluszne. Zwracajcie twarze w kazdym miejscu modlitwy i wzywajcie Go, wyznajac szczerze Jego religie! Tak jak On dal wam poczatek, wy do Niego powrÃ³cicie."

[7.30] On poprowadzil czesc z was droga prosta, a czesc znalazla sie w zabladzeniu. Oto oni wzieli sobie szatanÃ³w za opiekunÃ³w, zamiast Boga, i sadza, ze sa prowadzeni droga, prosta.

[7.31] O synowie Adama! Bierzcie wasze ozdoby na kazde miejsce modlitwy! Jedzcie i pijcie, ale nie trwoncie! Zaprawde, BÃ³g nie kocha rozrzutnikÃ³w!

[7.32] Powiedz: "KtÃ³z uznal za zakazane ozdoby Boga, ktÃ³re On przygotowal dla Swoich slug, jak i dobre rzeczy pochodzace z Jego zaopatrzenia?" Powiedz: "One w Dniu Zmartwychwstania beda nalezec wylacznie do tych, ktÃ³rzy uwierzyli w zyciu na tym swiecie." W ten sposÃ³b przedstawiamy wyraznie Nasze znaki dla ludzi, ktÃ³rzy wiedza.

[7.33] Powiedz: "MÃ³j Pan zakazuje tylko czynÃ³w szpetnych, jawnych i skrytych - grzech i gwalt sa bezprawiem - i tego, zebyscie dodawali Bogu za wspÃ³ltowarzyszy to, czemu nie zostala przekazana zadna wladza; i tego, zebyscie mÃ³wili przeciw Bogu, czego nie wiecie."

[7.34] Kazdy narÃ³d ma swÃ³j wyznaczony czas. Kiedy przyjdzie ich termin, to oni nie potrafia ani go opÃ³znic, ani tez przesunac go naprzÃ³d, chocby o jedna godzine.

[7.35] O synowie Adama! Kiedy przyjda do was poslancy sposrÃ³d was, opowiadajac wam Moje znaki, to ci, ktÃ³rzy byli bogobojni i czynili dobre dziela, nie odczuja strachu i nie beda zasmuceni!

[7.36] A ci, ktÃ³rzy za klamstwo uznali Nasze znaki i wbili sie ponad nie w dume, beda mieszkancami ognia; beda w nim przebywac na wieki.

[7.37] A kto jest bardziej niesprawiedliwy anizeli ten, kto wymysla klamstwo przeciw Bogu, albo ten, kto za klamstwo uznaje Nasze znaki? Tych dosiegnie ich los zapisany w ksiedze. Az kiedy przyjda do nich Nasi poslancy, aby ich zabrac, - powiedza im: "Gdzie sa ci, ktÃ³rych wzywaliscie poza Bogiem?" Oni powiedza: Odeszli od nas." " I oni zaswiadcza przeciwko samym sobie, iz byli niewiernymi.

[7.38] On powie: "Wejdzcie miedzy narody, dzinnÃ³w i ludzi, ktÃ³re juz przeminely przed wami - w ogien!" Za kazdym razem, kiedy wchodzi jakis narÃ³d, przeklina swÃ³j siostrzany narÃ³d, a kiedy sie tam zbiora wszyscy razem, to ostatni z nich bedzie mÃ³wil do pierwszego: "Panie nasz! To oni sprowadzili nas z drogi, daj im wiec podwÃ³jna kare ognia!" On powie: "Niech bedzie dla kazdego podwÃ³jna, lecz wy nie wiecie!"

[7.39] I powiedzial pierwszy do ostatniego: "Wy nie macie zadnej wyzszosci nad nami. Zakosztujcie wiec kary za to, co zyskaliscie!"

[7.40] Zaprawde, dla tych, ktÃ³rzy za klamstwo uznali Nasze znaki i ponad nie dumnie sie wywyzszyli, nie beda otwarte bramy nieba i nie wejda oni do Ogrodu, dopÃ³ki wielblad nie przejdzie przez igielne ucho. W ten sposÃ³b My placimy grzesznikom!

[7.41] Dla nich Gehenna bedzie miejscem wypoczynku, a nad nimi beda zaslony. W ten sposÃ³b My placimy niesprawiedliwym!

[7.42] A ci, ktÃ³rzy wierza i pelnia dobre dziela - My nie obciazamy zadnej duszy wiecej, jak tylko na miare jej mozliwosci - oni beda mieszkancami Ogrodu; oni tam beda przebywac na wieki.

[7.43] My usuniemy z ich piersi wszelka zawisc, , jaka sie tam jeszcze znajduje. Pod nimi beda plynac strumyki. I oni beda mÃ³wic: "Chwala niech bedzie Bogu, ktÃ³ry poprowadzil nas do tego! Nie bylibysmy w stanie pÃ³jsc droga prosta, gdyby nie poprowadzil nas BÃ³g. Z pewnoscia poslancy naszego Pana przyszli z prawda!" Bedzie im ogloszone: "Oto dla was OgrÃ³d, dany wam w dziedzictwo za to, coscie czynili!"

[7.44] I mieszkancy Ogrodu beda wolac do mieszkancÃ³w ognia: "Przekonalismy sie, iz prawda jest to, co obiecal nam nasz Pan. Czy wy tez przekonaliscie sie, iz prawda jest to, co obiecal wam wasz Pan?" Oni powiedza: "Tak!". Wtedy herold oglosi wsrÃ³d nich: "Przeklenstwo Boga nad niesprawiedliwymi!

[7.45] - nad tymi, ktÃ³rzy odwracaja od drogi Boga, ktÃ³rzy chca uczynic ja krzywa i ktÃ³rzy nie wierza w zycie ostateczne!"

[7.46] Miedzy nimi jest zaslona, a na wzniesionych krawedziach - ludzie, ktÃ³rzy poznaja wszystkich po ich znamionach. Oni beda wolac do mieszkancÃ³w Ogrodu: "PokÃ³j wam!" Oni tam jednak nie wchodza, chociaz bardzo tego pragna.

[7.47] A kiedy ich spojrzenia sa zwrÃ³cone na mieszkancÃ³w ognia, oni mÃ³wia: "Panie nasz! Nie umieszczaj nas z ludem niesprawiedliwych!"

[7.48] Mieszkancy wzniesionych krawedzi beda wolac do niektÃ³rych ludzi, ktÃ³rych poznaja po ich znamionach: "Na nic wam sie zdalo to, coscie nagromadzili, ani to, z czego byliscie dumni!"

[7.49] A czy tamci to nie sa ci, co do ktÃ³rych przysiegaliscie, iz BÃ³g nie dosiegnie ich Swoim milosierdziem? "Wejdzcie do Ogrodu! Nie bedziecie sie niczego obawiac i nie bedziecie sie smucic!"

[7.50] I mieszkancy ognia beda wolac do mieszkancÃ³w Ogrodu: "Wylejcie na nas troche wody albo cos z tego, w co zaopatrzyl was BÃ³g!" Oni powiedza: "Zaprawde, BÃ³g zakazal jednego i drugiego niewiernym,

[7.51] tym, ktÃ³rzy wzieli sobie swoja religie za zabawe i gre i ktÃ³rych zwiodlo zycie tego swiata." Przeto dzisiaj zapominamy ich, tak jak oni zapomnieli o spotkaniu z tym ich Dniem i odrzucali Nasze znaki.

[7.52] Oto przyszlismy do nich z Ksiega, ktÃ³ra przedstawilismy wyraznie; opierajac sie na wiedzy, jako droge prosta i milosierdzie dla ludzi, ktÃ³rzy wierza.

[7.53] Czy oni oczekuja czegos innego anizeli jej wyjasnienia? W Dniu, kiedy nadejdzie jej wyjasnienie, ci, ktÃ³rzy o niej zapomnieli poprzednio, powiedza: "Poslancy naszego Pana przychodzili z prawda. A czy my mamy oredownikÃ³w, ktÃ³rzy by oredowali za nami? Albo tez, czy my bedziemy mogli powrÃ³cic, by czynic co innego niz to, co czynilismy?" Oni stracili swoje dusze i odsunelo sie od nich to, co oni wymyslali.

[7.54] Zaprawde, wasz Pan to BÃ³g, ktÃ³ry stworzyl niebiosa i ziemie w ciagu szesciu dni; nastepnie zasiadl na tronie. On pokrywa noca dzien, ktÃ³ry pospiesznie za nia podaza. Slonce, ksiezyc i gwiazdy sa podporzadkowane Jego rozkazowi. Czyz nie do Niego nalezy stworzenie i rozkaz? Blogoslawiony niech bedzie BÃ³g, Pan swiatÃ³w!

[7.55] Wzywajcie waszego Pana w pokorze i w skrytosci! Zaprawde, On nie miluje ludzi, ktÃ³rzy przekraczaja granice!

[7.56] Nie szerzcie zepsucia na ziemi po jej udoskonaleniu! Wzywajcie Go z obawa i nadzieja! Zaprawde, milosierdzie Boga jest bliskie dla ludzi czyniacych dobro!

[7.57] On jest Tym, ktÃ³ry posyla wiatry jako radosna wiesc poprzedzajaca Jego milosierdzie. A kiedy one niosa ciezkie chmury, My pedzimy je na ziemie martwa i spuszczamy przez nie wode, dzieki ktÃ³rej powodujemy wzrost wszelkich owocÃ³w. Podobnie My wyprowadzamy martwych. Byc moze, wy sobie przypomnicie!

[7.58] W dobrym kraju rosliny wyrastaja za pozwoleniem Jego Pana; a w tym, ktÃ³ry jest zly, wyrastaja skapo. W ten sposÃ³b My wyjasniamy Nasze znaki ludziom, ktÃ³rzy sa wdzieczni:

[7.59] I wyslalismy Noego do jego ludu; on powiedzial: "O ludu mÃ³j! Czcijcie Boga! Nie macie innego boga, jak tylko On! Zaprawde, obawiam sie dla was kary Dnia Wielkiego!"

[7.60] Powiedziala starszyzna jego ludu: "Zaprawde, my widzimy, iz ty jestes w bledzie oczywistym!"

[7.61] On powiedzial: "O ludu mÃ³j! Nie ma we mnie bledu; Ja jestem tylko poslancem od Pana swiatÃ³w!

[7.62] Ja przekazuje wam poslanie mego Pana i daje wam szczera rade; wiem od Boga to, czego wy nie wiecie.

[7.63] Czy wy sie dziwicie, ze przyszlo do was napomnienie od waszego Pana za posrednictwem czlowieka sposrÃ³d was, aby was ostrzegal i abyscie.byli bogobojni? Byc moze, dostapicie milosierdzia!"

[7.64] Lecz oni uznali go za klamce. Uratowalismy go na statku, jego i tych, ktÃ³rzy z nim byli, a zatopilismy tych, ktÃ³rzy za klamstwo uznali Nasze znaki. Zaprawde, oni byli ludem slepym!

[7.65] A do ludu Ad poslalismy ich brata Huda. Powiedzial on: "O ludu mÃ³j! Czcijcie Boga! Nie ma dla was boga, jak tylko On! Czyz nie mozecie byc bogobojni?"

[7.66] Powiedziala starszyzna z jego ludu - ci, ktÃ³rzy nie uwierzyli: "My widzimy twoja glupote i sadzimy, ze jestes z liczby klamcÃ³w."

[7.67] On powiedzial: "Nie ma we mnie wcale glupoty, lecz ja jestem poslancem od Pana swiatÃ³w.

[7.68] Przekazuje wam poslanie mojego Pana i jestem dla was doradca godnym zaufania.

[7.69] Czy wydaje sie wam dziwne, ze przyszlo do was napomnienie od waszego Pana przez czlowieka sposrÃ³d was, aby was ostrzegal? Przypomnijcie sobie, jak On uczynil was nastepcami ludu Noego i obdarzyl was wspanialsza budowa. Przypomnijcie sobie wiec dobrodziejstwa Boga! Byc moze, bedziecie szczesliwi!"

[7.70] Oni powiedzieli: "Czy ty przyszedles do nas, abysmy czcili Boga Jedynego i abysmy pozostawili to, co czcili nasi ojcowie? Przynies nam wiec to, czym nam grozisz, jesli jestes z liczby pzawdomÃ³wnych!"

[7.71] On powiedzial: "Spadla juz na was srogosc i gniew od waszego Pana. Czy bedziecie sprzeczac sie ze mna o imiona, ktÃ³rymi ich nazwaliscie, wy i wasi ojcowie? Nie zeslal im BÃ³g zadnej wladzy. Czekajcie wiec! Ja jestem razem z wami wsrÃ³d czekajacych."

[7.72] I uratowalismy go, i tych, ktÃ³rzy byli razem z nim, przez milosierdzie pochodzace od Nas, i zniszczylismy do ostatniego tych, ktÃ³rzy za klamstwo uznali Nasze znaki i ktÃ³rzy nie byli wierzacymi.

[7.73] I do ludu Samud poslalismy ich brata Saliha On powiedzial: "O ludu mÃ³j! Czcijcie Boga! Nie ma dla was boga innego niz On! Otrzymaliscie jasny dowÃ³d od waszego Pana. Oto wielbladzica jest dla was znakiem! PozwÃ³lcie jej pasc sie na ziemi Boga i nie dotknijcie jej zadnym zlem, bo inaczej pochwyci was kara bolesna!"

[7.74] Przypomnijcie sobie, jak On uczynil was nastepcami po ludzie Ad i przygotowal wam mieszkanie na ziemi. Na jej rÃ³wninach budujecie sobie zamki, a gÃ³ry drazycie jako domy. Przeto przypominajcie sobie dobrodziejstwa Boga i nie czyncie zla na ziemi, szerzac zepsucie!

[7.75] I powiedziala starszyzna z jego ludu - ci, ktÃ³rzy wbili sie w dume - do tych, ktÃ³rzy byli ponizeni - do tych sposrÃ³d nich, ktÃ³rzy uwierzyli: "Czy wy wiecie, ze Salih jest poslany od jego Pana?" Oni powiedzieli: "Zaprawde, my wierzymy w to, co zostalo przez niego poslane!"

[7.76] Powiedzieli ci, ktÃ³rzy sie wbili w dume: "Zaprawde, my nie wierzymy w to, w co wy wierzycie!"

[7.77] I oni podcieli peciny wielbladzicy, i nie dali posluchu rozkazowi ich Pana. I powiedzieli: "O Salihu! Przynies nam to, co obiecujesz, jesli jestes z tych, ktÃ³rzy zostali poslani!"

[7.78] I pochwycilo ich trzesienie ziemi, tak iz rankiem pozostawali w swoich domostwach, lezac piersiami do ziemi.

[7.79] Wtedy odwrÃ³cil sie od nich i powiedzial: "O ludu mÃ³j! Przekazalem wam poslanie mojego Pana i dawalem wam dobra rade; lecz wy nie kochacie dobrze doradzajacych."

[7.80] I Lota! ' Kiedy powiedzial on do swego ludu: "Czy bedziecie popelniac bezecne czyny, jakich nie popelnil przed wami zaden ze swiatÃ³w?

[7.81] Oto przychodzicie przez namietnosc do mezczyzn zamiast do kobiet. Tak, jestescie ludem wystepnym!"

[7.82] I odpowiedzia jego ludu byly tylko slowa: "Wyprowadzcie ich z waszego miasta! To sa ludzie, ktÃ³rzy sie uwazaja za czystych!"

[7.83] I My uratowalismy jego i jego rodzine - z wyjatkiem jego zony, ktÃ³ra byla wsrÃ³d pozostajacych w tyle.

[7.84] I zeslalismy na nich deszcz. Popatrz wiec, jaki byl ostateczny koniec grzesznikÃ³w!

[7.85] I do ludu Madian poslalismy ich brata Szu`ajba! On powiedzial: "O ludu mÃ³j! Czcijcie Boga! Nie ma dla was boga innego niz On! Otrzymaliscie przeciez jasny dowÃ³d od waszego Pana. Dawajcie wiec pelna miare i wage! Nie wyrzadzajcie szkody ludziom w ich dobrach! Nie rozprzestrzeniajcie zepsucia na ziemi po jej udoskonaleniu! To jest dla was lepsze, jesli jestescie wierzacy!

[7.86] Nie czatujcie na kazdej drodze, by grozic i odsuwac od drogi Boga tych, ktÃ³rzy w Niego uwierzyli, starajac sie uczynic ja krzywa! I przypominajcie sobie, jak niewielu was bylo i On was pomnozyl! I popatrzcie, jaki byl ostateczny koniec tych, ktÃ³rzy szerzyli zepsucie!

[7.87] A jesli czesc z was uwierzyla w to, z czym ja zostalem poslany, a czesc nie uwierzyla - to badzcie cierpliwi, az rozsadzi miedzy nami BÃ³g. On jest najlepszym z sedziÃ³w!"

[7.88] Powiedziala starszyzna z jego ludu - ci, ktÃ³rzy wbili sie w dume: "My wypedzimy ciebie, o Szu`ajbie, i tych, ktÃ³rzy uwierzyli razem z toba, z naszego miasta albo powrÃ³cisz do naszej religii!" On powiedzial: "Nawet jesli jej nienawidzimy?

[7.89] Wymyslilibysmy przeciwko Bogu klamstwo, jeslibysmy powrÃ³cili do waszej religii, po tym, jak nas BÃ³g od niej wybawil. Nie godzi sie nam powracac do niej, chyba ze tak zechce BÃ³g, nasz Pan. Nasz Pan obejmuje wiedza kazda rzecz! My zaufalismy Bogu! Panie nasz! Rozstrzygnij miedzy nami i miedzy naszym ludem wedlug prawdy! Ty jestes najlepszym z rozstrzygajacych!"

[7.90] Powiedziala starszyzna z ich ludu - ci, ktÃ³rzy nie uwierzyli: "Jesli pÃ³jdziecie za Szu`ajbem, to wtedy z pewnoscia poniesiecie strate!'

[7.91] I pochwycilo ich trzesienie ziemi, i rankiem znalezli sie w swoich domostwach, lezac piersiami do ziemi.

[7.92] Ci, ktÃ³rzy uwazali Szu`ajba za klamce, to jakby tam nigdy nie mieszkali! ci, ktÃ³rzy uwazali Szu`ajba za klamce, poniesli strate!

[7.93] Tak wiec on odwrÃ³cil sie od nich i powiedzial: "O ludu mÃ³j! Ja wam przekazalem poslanie mojego Pana i dawalem wam dobra rade. Jakze wiec mam sie martwic o lud niewiernych!"

[7.94] I nie poslalismy proroka do zadnego miasta, ktÃ³rego mieszkancy nie doznaliby ucisku i nieszczescia - byc moze, oni sie upokorza!

[7.95] potem zamienilismy zlo na dobro, az oni zapomnieli i powiedzieli: "Przeciez i naszych ojcÃ³w dotknely cierpienie i radosc." Tak wiec pochwycilismy ich niespodzianie, kiedy oni wcale nie przeczuwali.

[7.96] A jesliby mieszkancy tych miast uwierzyli i byli bogobojni, to otwarlibysmy dla nich z pewnoscia blogoslawienstwa nieba i ziemi. Lecz oni uwazali za klamstwo, wiec pochwycilismy ich za to, co oni zarobili.

[7.97] A czy mieszkancy tych miast byli pewni, ze Nasza srogosc nie dosiegnie ich noca, kiedy beda pograzeni we snie?

[7.98] Albo czy mieszkancy tych miast byli pewni, ze Nasza srogosc nie dosiegnie ich podczas jasnosci dnia, kiedy sie zabawiaja?

[7.99] A czy oni sa bezpieczni przed zamyslem Boga? Lecz bezpieczni przed zamyslem Boga sa tylko ludzie, ktÃ³rzy stracili.

[7.100] Czy nie zostalo ukazane tym, ktÃ³rzy odziedziczyli ziemie po jej dawnych mieszkancach, iz gdybysmy chcieli, to moglibysmy ich dosiegnac za ich grzechy i moglibysmy zapieczetowac ich serca, tak iz oni by nie slyszeli?

[7.101] Takie to byly te miasta; przekazujemy tobie o nich pewne opowiesci. Przychodzili do nich poslancy z jasnymi dowodami, lecz oni nie byli skorzy uwierzyc w to, co przedtem uwazali za klamstwo. W ten sposÃ³b BÃ³g naklada pieczec na serca ludzi niewierzacych.

[7.102] I nie znalezlismy u wiekszosci z nich zadnego przymierza; natomiast zauwazylismy, ze wiekszosc z nich to ludzie szerzacy zepsucie.

[7.103] Nastepnie, po nich, poslalismy Mojzesza z Naszymi znakami - - do Faraona i jego starszyzny; lecz oni nieslusznie je odrzucili. Popatrz wiec, jaki byl ostateczny koniec tych, ktÃ³rzy szerzyli zgorszenie!

[7.104] Powiedzial Mojzesz: "O Faraonie! Zaprawde, ja jestem poslancem od Pana swiatÃ³w!

[7.105] Mam obowiazek mÃ³wic o Bogu tylko prawde. Przyszedlem do was z jasnym dowodem od waszego Pana. Odeslij wiec ze mna synÃ³w Izraela!"

[7.106] Powiedzial: "Skoro przyszedles z jasnym dowodem, to dostarcz go - jesli jestes z liczby prawdomÃ³wnych!"

[7.107] Wtedy Mojzesz rzucil swoja laske i oto stala sie wezem prawdziwym!

[7.108] Potem wyciagnal swoja reke i oto stala sie biala dla patrzacych!

[7.109] I powiedziala starszyzna z ludu Faraona: "Zaprawde, to jest czarownik bardzo uczony!

[7.110] On chce was wypedzic z waszej ziemi. Wiec co wy zalecacie?"

[7.111] Oni powiedzieli: "Daj mu zwloke, jemu i jego bratu, i poslij do miast ludzi poszukujacych,

[7.112] aby przyprowadzili kazdego uczonego czarownika."

[7.113] I przybyli czarownicy do Faraona, i powiedzieli: "Z pewnoscia otrzymamy nagrode, jesli bedziemy zwyciezcami?!"

[7.114] Powiedzial: "Tak! I z pewnoscia znajdziecie sie wsrÃ³d przyblizonych!"

[7.115] Oni powiedzieli: "O Mojzeszu! Albo ty rzucaj, albo my bedziemy rzucali."

[7.116] On powiedzial: "Rzucajcie!" A kiedy oni rzucili, zaczarowali oczy ludzi, przestraszyli ich i zademonstrowali wielkie czarodziejstwo.

[7.117] I objawilismy Mojzeszowi: "Rzuc twoja laske!" I oto ona polknela to, co oni oszukanczo uczynili.

[7.118] I ukazala sie prawda, a falszywe okazalo sie to, co oni czynili.

[7.119] W ten sposÃ³b zostali tutaj zwyciezeni i wycofali sie ponizeni.

[7.120] Czarownicy rzucili sie do wybijania poklonÃ³w.

[7.121] Powiedzieli: "Uwierzylismy w Pana swiatÃ³w,

[7.122] Pana Mojzesza i Aarona!"

[7.123] Powiedzial Faraon: "Uwierzyliscie w Niego, zanim ja wam pozwolilem. Zaprawde, to jest podstep, jaki uknuliscie w tym miescie, aby wyprowadzic z niego jego mieszkancÃ³w. Lecz niebawem sie dowiecie!

[7.124] Kaze uciac wasze rece i nogi po przeciwleglych stronach, potem kaze was ukrzyzowac."

[7.125] Oni powiedzieli: "Zaprawde, my zwracamy sie ku naszemu Panu!

[7.126] Ty sie mscisz na nas tylko dlatego, ze uwierzylismy w znaki naszego Pana, kiedy one do nas przyszly. Panie nasz! Wylej na nas cierpliwosc i przyjmij nas jako calkowicie poddanych!"

[7.127] I powiedziala starszyzna ludu Faraona: "Czy ty dopuscisz, aby Mojzesz i jego lud szerzyli zgorszenie na tej ziemi i porzucili ciebie i twoich bogÃ³w?" On powiedzial: "My wymordujemy ich synÃ³w, a pozostawimy przy zyciu ich kobiety. My z pewnoscia nad nimi zatriumfujemy!"

[7.128] Powiedzial Mojzesz do swojego ludu: "Proscie Boga o pomoc i badzcie cierpliwi! Zaprawde, ziemia nalezy do Boga! On daje ja w dziedzictwo, komu chce sposrÃ³d Swoich slug. Ostateczny rezultat nalezy do bogobojnych!"

[7.129] Oni powiedzieli: "My cierpielismy udreke, zanim ty do nas przyszedles i po tym, jak do nas przyszedles." On powiedzial: "Moze byc, ze wasz Pan zniszczy waszego wroga i uczyni was nastepcami na ziemi, aby mÃ³gl zobaczyc, jak wy bedziecie dzialac."

[7.130] I ukaralismy lud Faraona latami posuchy i brakiem owocÃ³w - byc moze, oni sie opamietaja.

[7.131] Ale kiedy przyszlo do nich dobro, oni powiedzieli: "To sie nam nalezy." A kiedy dosieglo ich zlo, oni wedlug wrÃ³zby z ptakÃ³w przypisali to Mojzeszowi i jego ludziom. Czyz nie tak? i Ich ptaki zlej wrÃ³zby sa u Boga! Lecz wiekszosc z nich nie wie.

[7.132] Oni powiedzieli: "Jakikolwiek przyniÃ³slbys nam znak, aby nas nim oczarowac, my i tak w niego nie uwierzymy!"

[7.133] I tak poslalismy na nich potop, szarancze i robactwo, zaby i krew jako znaki wyrazne. Lecz oni wbili sie w pyche i stali sie ludem grzesznikÃ³w.

[7.134] A kiedy spadla na nich plaga, oni powiedzieli: "O Mojzeszu! MÃ³dl sie za nami do twego Pana przez przymierze, kÃ³re On zawarl z toba! Jesli odsuniesz od nas ten gniew, to my z pewnoscia uwierzymy i odeslemy z toba synÃ³w Izraela."

[7.135] A kiedy odsunelismy od nich gniew - do kresu, ktÃ³ry musieli osiagnac - oni zlamali swoje slubowanie.

[7.136] Tak wiec zemscilismy sie na nich i potopilismy ich w odchlani morza, poniewaz uznali za klamstwo Nasze znaki i nie dbali o nie!

[7.137] I dalismy w dziedzictwo tym ludziom, ktÃ³rzy byli ponizeni, wszystkie wschody i zachody tej ziemi, ktÃ³ra poblogoslawilismy. I spelnilo sie bardzo piekne slowo twego Pana na synach Izraela, poniewaz oni byli cierpliwi! A zniszczylismy calkowicie to, co budowali Faraon i jego lud, i to, co oni wznosili.

[7.138] I przeprowadzilismy synÃ³w Izraela przez morze. Przyszli oni do ludu oddanego calkowicie swoim bozkom i powiedzieli: "O Mojzeszu! Uczyn nam boga, tak jak oni maja bogÃ³w." On powiedzial: "Zaprawde, jestescie ludem nieswiadomym!

[7.139] Zostanie bowiem zniszczone to, za czym oni poszli, i daremne jest to, co oni czynia.

[7.140] Czyz mam szukac dla was jakiegos boga innego niz BÃ³g? ktÃ³ry was wyniÃ³sl ponad swiaty?"

[7.141] I oto wyratowalismy was od ludzi Faraona, ktArzy przesladowali was najgorsza kara: zabijali waszych synAw, a pozostawiali przy zyciu wasze kobiety. Bylo to dla was ciezkie doswiadczenie ze strony waszego Pana.

[7.142] Obiecalismy Mojzeszowi trzydziesci nocy i uzupelnilismy je dziesiecioma; w ten sposAb ustalony czas spotkania z jego Panem wynosil czterdziesci nocy. I powiedzial Mojzesz swojemu bratu Aaronowi: "Zajmij moje miejsce posrAd mego ludu i czyn dobrze; nie chadzaj droga ludzi szerzacych zgorszenie! "

[7.143] A kiedy przyszedl Mojzesz na spotkanie w naznaczonym przez Nas czasie i przemAwil do niego jego Pan, on powiedzial : " Panie mAj . Pokaz mi sie, abym Cie mAgl zobaczyc!" Powiedzial: " Ty Mnie nie zobaczysz, lecz popatrz na gAre ! Jesli ona stac bedzie mocno na swoim miejscu , to ty Mnie zobaczysz." A kiedy jego Pan objawil sie na tej gArze, obrAcil ja w proch; i Mojzesz padl razony piorunem. A kiedy przyszedl do siebie, powiedzial: "Niech Tobie bedzie chwala! Nawracam sie do Ciebie! Ja jestem pierwszym z wierzacych!"

[7.144] Powiedzial: " O Mojzeszu! J a wybralem ciebie ponad wszystkich ludzi dla przekazania Moich poslan i Mojego slowa . Wez wiec to, co tobie dalem , i badz pomiedzy wdziecznymi! ,

[7.145] I napisalismy dla niego na Tablicach napomnienie w kazdym przedmiocie i wyjasnienie kazdej rzeczy. Wez je z cala moca i nakaz twojemu ludowi, aby przyjeli to, co najpiekniejsze z nich. Ja wam pokaze niebawem siedzibe bezboznych !

[7.146] Odsune od Moich znakAw tych, ktArzy sie pysznia na ziemi bez prawa. I chocby oni ujrzeli jakikolwiek znak, me uwierza w niego; i chocby zobaczyli droge prawosci, to i tak nie przyjma jej jako drogi; a jesli widza droge bledu, to ja przyjmuja jako droge. Oni uczynia tak dlatego, ze za klamstwo uznali Nasze znaki i wcale o nie dbali .

[7.147] A dzialania tych, ktArzy za klamstwo uznali Nasze znaki i spotkanie z zyciem ostatecznym - sa daremne . Czyz oni otrzymaja zaplate za cos innego niz za to, co czynili?

[7.148] I przygotowal sobie lud Mojzesza - pod jego nieobecnosc Ã‚Â ze swoich ozdAb cielca, jakby prawdziwego, ktAry pobekiwal . Czy oni nie widzieli, ze ten cielec nie mAwil z nimi ani tez nie prowadzil ich droga prosta? Oni wzieli go sobie i byli niesprawiedliwi .

[7.149] A kiedy, uznajac swAj blad, pozalowali, z o baczy li, ze za bladzili , i powiedzieli: "Jesli nasz Pan nie zmiluje sie nad nami i nie prze baczy nam , to, z pewnoscia, bedziemy wsrAd stratnych!"

[7.150] A kiedy Mojzesz powrAcil do swego ludu, zasmucony i zagniewany powiedzial: "Jakze zle postapiliscie po moim odejsciu ! Czy wy chcecie przyspieszyc rozkaz waszego Pana?" I rzucil Tablice, i pochwycil swojego brata za glowe, pociagajac go ku sobie . Powiedzial: "Synu mojej matki! Zaprawde, lud mnie ponizyl i omal mnie nie zabili ! Nie pozwAl, zeby triumfowali nade mna wrogowie , i nie stawiaj mm e razem z ludzmi niesprawiedliwymi!"

[7.151] Powiedzial: ,,Panie mAj . Przebacz mnie i mojemu bratu! I wprowadz nas do swojego milosierdzia! Ty jestes najbardziej milosierny z milosiernych! "

[7.152] Zaprawde, tych, ktArzy wzieli sobie cielca, dosiegnie gniew ich Pana i ponizenie w zyciu tego swiata. Tak placimy tym, ktArzy wymyslaja klamstwa!

[7.153] Zaprawde, dla tych, ktArzy popelnili zle czyny, a nastepnie nawrAcili sie i zostali wierzacymi, twAj Pan jest przebaczajacy, litosciwy!

[7.154] A kiedy Mojzesz uspokoil swAj gniew, wzial Tablice, na ktArych zapisana byla droga prosta i milosierdzie dla tych, ktArzy sie obawiaja swego Pana.

[7.155] I wybral Mojzesz ze swego ludu siedemdziesieciu mezAw na wyznaczony przez Nas czas. A kiedy pochwycilo ich trzesienie ziemi, on powiedzial: "Parne mAj . Gdybys byl chcial, to zniszczylbys ich przedtem I mnie razem z nimi. Czy Ty nas zgubisz za to, co uczynili ci glupcy sposrAd nas? To jest przeciez tylko Twoja prAba, przez ktAra Ty sprowadzasz z drogi, kogo chcesz , Powiedzial: "Ja dosiegam Moja kara, kogo chce, a Moje milosierdzie obejmuje kazda rzecz . Ja zapisze to tym, ktArzy sa bogobojni, tym, ktArzy daja jalmuzne, tym, ktArzy wierza w Nasze znaki, i prowadzisz droga prosta, kogo chcesz . Ty jestes naszym opiekunem. Przebacz nam wiec i okaz milosierdzie ! Ty jestes najlepszym z przebaczajacych!

[7.156] Zapisz nam to, co jest piekne w zyciu na tym swiecie i w zyciu ostatecznym ! Ã‚â€Oto nawrAcilismy sie ku Tobie!"

[7.157] i tym, ktArzy ida za Poslancem, Prorokiem rodzimym, ktArego oni znajduja wspomnianego w Torze i Ewangelii ; on im nakazuje to, co jest sluszne, a zakazuje tego, co niesluszne; i zezwala im na rzeczy dobre, a zakazuje im rzeczy brzydkich; i zdejmuje z nich brzemie i okowy, ktAre im ciazyly. A ci, ktArzy w niego wierza, podtrzymuja go i pomagaja mu, i ida za swiatlem, ktAre zostalo z nim zeslane. 0ni beda szczesliwi ,

[7.158] Powiedz: "O ludzie! J a jestem poslancem Boga do was wszystkich, Tego, do ktArego nalezy krAlestwo niebios i ziemi . Nie ma boga, jak tylko On ! On daje zycie i sprowadza smierc! Wierzcie wiec w Boga i w Jego Poslanca, . Proroka rodzimego, ktAry wierzy w Boga i w Jego slowa ! Postepujcie za nim, a byc moze, bedziecie prowadzeni droga prosta!"

[7.159] WsrAd ludu Mojzesza jest spolecznosc, ktAra sie kieruje prawda i wedlug niej dziala sprawiedliwie.

[7.160] I podzielilismy ich na dwanascie plemion - narodAw. Objawilismy Mojzeszowi, kiedy jego lud prosil go o wode do picia: "Uderz twoja laska o skale!" I oto wytrysnelo z niej dwanascie zrAdel, tak ze wszyscy ludzie dowiedzieli sie o swoim miejscu do picia. Ocienilismy ich chmura i spuscilismy na nich manne i przepiArki. Jedzcie dobre rzeczy, ktArymi was obdarzylismy!" Oni nie wyrzadzili Nam niesprawiedliwosci, lecz sobie samym wyrzadzili niesprawiedliwosc!

[7.161] I powiedziano im: "Osiedlcie sie w tym miescie* i jedzcie tam, co zechcecie, i mÃ³wcie: TPrzebaczenie!t Wchodzcie do bramy, wybijajac poklony, a My przebaczymy wam wasze grzechy. I damy wiecej tym, ktÃ³rzy czynia dobro."

[7.162] A ci, ktÃ³rzy czynili niesprawiedliwosc, zmienili powiedzenie na inne niz to,* ktÃ³re im zostalo zalecone. Poslalismy wiec na nich plage z nieba, poniewaz byli niesprawiedliwi.

[7.163] I zapytaj ich o miasto, ktÃ³re sie znajdowalo w poblizu morza. Oni naruszali prawo w sobote, albowiem przyplywaly do nich ryby, ukazujac sie, w dniu szabatu, a w dniu, kiedy nie swiecili szabatu, one nie przyplywaly, W ten sposÃ³b ich doswiadczamy, poniewaz oni sa bezboznikami.

[7.164] A kiedy pewna spolecznosc sposrÃ³d nich powiedziala: "Dlaczego wy napominacie narÃ³d, ktÃ³ry BÃ³g zamierza zniszczyc lub ukarac kara straszna?", oni powiedzieli: "Dla usprawiedliwienia przed waszym Panem. Byc moze, oni beda bogobojni!"

[7.165] A kiedy oni zapomnieli o tym, co im przypominano, My uratowalismy tych, ktÃ³rzy odstapili od zla, a pochwycilismy kara bolesna niesprawiedliwych za to, ze byli bezboznymi.

[7.166] A kiedy oni przekroczyli z duma to, co im bylo zakazane, . powiedzielismy im: "Badzcie wzgardzonymi malpami!"*

[7.167] I oto oglosil twÃ³j Pan: "Ja z pewnoscia podniose przeciwko nim, az do Dnia Zmartwychwstania, tych, ktÃ³rzy beda im zadawac dotkliwe cierpienia." Zaprawde, twÃ³j Pan jest szybki w karaniu! I, zaprawde, On jest przebaczajacy, litosciwy!*

[7.168] Podzielilismy ich na ziemi na narody:* miedzy nimi sa tacy, ktÃ³rzy sa sprawiedliwi, i miedzy nimi sa tacy, ktÃ³rzy nimi nie sa. Doswiadczylismy ich przez dobro i zlo, byc moze, oni powrÃ³ca!

[7.169] I pozostali po nich nastepcy, ktÃ³rzy odziedziczyli Ksiege. Oni wybieraja tylko dobra przypadkowe tego swiata i mÃ³wia: "To nam zostanie wybaczone!" A jesli przyjdzie do nich jeszcze inne podobne dobro, to oni je wezma. Czy nie zostalo od nich wziete przymierze Ksiegi, iz nie beda mÃ³wic o Bogu nic innego, jak tylko prawde? A oni przeciez studiowali, co w niej bylo! Siedziba ostateczna jest lepsza dla tych, ktÃ³rzy sa bogobojni. Czyz nie jestescie rozumni?

[7.170] A ci, ktÃ³rzy trzymaja sie mocno Ksiegi i ktÃ³rzy odprawiaja modlitwe... zaprawde, My nie zgubimy nagrody dla tych, ktÃ³rzy czynia dobro!

[7.171] Oto wstrzasnelismy gÃ³re nad nimi, jak gdyby to byl baldachim, i oni sadzili, ze ona spadnie na nich: "Trzymajcie mocno to, co wam dalismy, i wspominajcie, co w niej zawarte! Byc moze, bedziecie bogobojni!"

[7.172] I oto wzial twÃ³j Pan z ledzwi synÃ³w Adama - ich potomstwo, i nakazal im zaswiadczyc wobec samych siebie: "Czy Ja nie jestem waszym Panem?" Oni powiedzieli: "Tak! Zaswiadczamy" - abyscie nie powiedzieli w Dniu Zmartwychwstania: "Nie dbalismy o to!"

[7.173] Albo abyscie nie powiedzieli: "Przeciez nasi ojcowie przedtem byli balwochwalcami, a my bylismy ich potomstwem. Czy Ty wiec wytracisz nas za to, co czynili ci, ktÃ³rzy poszli za falszem?"

[7.174] W ten sposÃ³b wyjasniamy wyraznie znaki - a byc moze, oni powrÃ³ca!

[7.175] Przytocz im opowiesc o tym, ktÃ³remu dalismy Nasze znaki, lecz on przeszedl mimo nich. Wtedy poszedl za nim szatan i on znalazl sie miedzy tymi, ktÃ³rzy zabladzili.

[7.176] A gdybysmy zechcieli, to wynieslibysmy go przez nie; lecz on przylgnal do ziemi i poszedl za swoja namietnoscia. On jest podobny do psa: jesli sie rzucisz na niego, warczy, a kiedy zostawisz go w spokoju, tez warczy. Podobnie zachowuja sie ludzie, ktÃ³rzy za klamstwo uznali Nasze znaki. Opowiedz im wiec te historie, byc moze, oni sie zastanowia!

[7.177] Zly jest przyklad tych ludzi, ktÃ³rzy za klamstwo uznali Nasze znaki: oni dla samych siebie byli niesprawiedliwii

[7.178] A kogo prowadzi BÃ³g droga prosta, ten idzie droga prosta; a kogo On sprowadzi z drogi, to tacy sa stratni.

[7.179] Stworzylismy dla Gehenny wielu sposrÃ³d dzinnÃ³w i ludzi: oni maja serca, ktÃ³rymi nie pojmuja; oni maja oczy, ktÃ³rymi nie widza; oni maja uszy, ktÃ³rymi nie slysza! Oni sa podobni do bydla, a nawet jeszcze bardziej zablakani! Tacy sa calkowicie beztroscy!

[7.180] Do Boga naleza imiona najpiekniejsze! Wzywajcie Go wiec nimi, a pozostawcie tych, ktÃ³rzy bluznia Jego imionom! Oni niebawem otrzymaja zaplate za to, co czynili.

[7.181] A wsrÃ³d tych, ktÃ³rych snVvrzylismy, jest narÃ³d, ktÃ³ry idzie droga prosta, kierujac sie prawda, i dzieki niej postepuje sprawiedliwie.

[7.182] A tych, ktÃ³rzy za klamstwo uznali Nasze znaki, My sciagniemy w dÃ³l, stopien po stopniu, tak iz oni nawet nie beda wiedzieli.

[7.183] Ja im dam zwloke. Zaprawde, MÃ³j zamysl jest pewny!

[7.184] Czyz oni sie zastanowili? Nie ma zadnego szalenstwa w ich towarzyszu! On jest tylko jawnie ostrzegajacym!

[7.185] Czyz oni nie patrzyli na krÃ³lestwo niebios i ziemi i na wszystkie rzeczy, ktÃ³re stworzyl BÃ³g? Byc moze, juz zblizyl sie ich termin. W jakie wiec opowiadanie, po tym, oni uwierza?

[7.186] Kogo sprowadzi z drogi BÃ³g, taki nie bedzie mial zadnego przewodnika! On pozostawi ich w zablakaniu, oni beda wedrowac na oslep.

[7.187] Beda ciebie pytac o Godzine: kiedy ona przybije do przystani? Powiedz: "Wiedza o niej jest tylko u mego Pana! Nie ujawni jej, we wlasciwym czasie, nikt inny, jak tylko On! Ciazy ona na niebiosach i na ziemi; przyjdzie do was niespodziewanie." Oni beda ciebie pytac, jak gdybys byl o niej powiadomiony.

[7.188] Powiedz: "Wiedza o niej jest tylko u Boga, lecz wiekszosc ludzi nie wie!" Powiedz: "Ja nie wladam dla samego siebie ani korzyscia, ani szkoda, lecz tylko tym, co zechce BÃ³g. Gdybym znal to, co skryte, z pewnoscia, pomnozylbym sobie dobrÃ³c a nie dotkneloby mnie zlo. Ja jestem tylko ostrzegajacym i zwiastunem dla ludzi, ktÃ³rzy wierza!"

[7.189] On jest Tym, ktÃ³ry stworzyl nas z jednego istnienia, a z niego uczynil jej malzonke, zeby mÃ³gl odpoczywac przy niej . A kiedy on pokryl ja, ona zaczela nosic lekki ciezar, z ktÃ³rym swobodnie chodzila. A kiedy stala sie ociezala, oni zawolali do Boga, swego Pana: "Jesli Ty nam dasz sprawiedliwego, to my, z pewnoscia, bedziemy Ci wdzieczni!"

[7.190] Kiedy On dal im sprawiedliwego, oni przygotowywali Mu wspÃ³ltowarzyszy sposrÃ³d tego, czym On ich obdarzyl. Lecz BÃ³g jest wyniosly ponad to, co oni Jemu dodaja jako wspÃ³ltowarzyszy!

[7.191] Czy, oni dodaja za wspÃ³ltowarzyszy to, co niczego nie stwarza; lecz samo jest stwarzane,

[7.192] i nie jest w stanie przyjsc im z pomoca, ani tez samemu sobie nie moze pomÃ³c?

[7.193] A kiedy wy ich wzywacie ku drodze prostej, oni nie ida za wami. Bedzie wam wszystko jedno, czy wy ich bedziecie wzywac, czy wy bedziecie milczec.

[7.194] Zaprawde, ci, ktÃ³rych wzywacie poza Bogiem - to slugi, podobnie jak wy. Wzywajcie ich wiec! Niech oni was sluchaja, jesli jestescie prawdomÃ³wni!

[7.195] Czy oni maja nogi, na ktÃ³rych chodza? Czy oni maja rece, ktÃ³rymi chwytaja? Czy oni maja oczy, ktÃ³rymi widza? Czy oni maja uszy, ktÃ³rymi slysza? Powiedz: "Wzywajcie waszych wspÃ³ltowarzyszy i knujcie podstep przeciwko mnie, i nie kazcie mi czekac!

[7.196] Zaprawde, opiekunem moim jest BÃ³g, ktÃ³ry zeslal Ksiege! To On opiekuje sie ludzmi prawymi.

[7.197] A ci, ktÃ³rych wy wzywacie, poza Nim, nie sa w stanie wam pomÃ³c ani tez sobie samym nie pomoga."

[7.198] Kiedy ich wzywasz ku drodze prostej, to oni nie slysza. Ty widzisz, jak oni patrza na ciebie, lecz oni nie widza.

[7.199] Trzymaj sie przebaczenia! Nakazuj dobro, a odsuwaj sie od nieswiadomych!

[7.200] A jesli cie szatan wodzi na pokuszenie, to szukaj ucieczki u Boga! Zaprawde, On jest slyszacy, wszechwiedzacy!

[7.201] Zaprawde, ci, ktÃ³rzy sa bogobojni, kiedy ich dosiega pokusa szatana, przypominaja sobie i wtedy widza jasno.

[7.202] A ich bracia pograzaja ich w bledzie i potem nie zmniejszaja go.

[7.203] A kiedy ty nie przynosisz im zadnego znaku, oni mÃ³wia: "Dlaczego ty go nie wybrales?" Powiedz: "Ja ide tylko za tym, co mi zostalo objawione od mego Pana. To sa jasne dowody od waszego Pana, droga prosta i milosierdzie dla ludzi, ktÃ³rzy wierza!"

[7.204] A kiedy Koran jest recytowany to przysluchujcie sie i milczcie Byc moze, doznacie milosierdzia!

[7.205] Wspominaj twego Pana w twojej duszy z pokora i z bojaznia rano i wieczorem! I nie badz miedzy niedbalymi!

[7.206] Zaprawde, ci, ktÃ³rzy sa u twego Pana, nie sa tak pyszni, by Mu nie sluzyc; oni Go wyslawiaja i wybijaja Mu poklony!

The Muslims Internet Directory

2Muslims Services

Hijab